The Game (rapper)
Van Wikipedia
|
Jayceon Terrell Taylor |
||
|---|---|---|
 |
||
| Volledige naam | {{{volledige naam}}} | |
| Bijnaam | {{{bijnaam}}} | |
| Geboren | 27 november 1979 | |
| Overleden | ||
| Geboorteland | Verenigde Staten | |
| Jaren actief | ||
| Genre(s) | Hiphop | |
| Instrument(en) | {{{instrument}}} | |
| Label(s) | Interscope Geffen Black Wall Street |
|
 Officiële website |
||
 IMDb-profiel |
||
 All Music Guide-profiel |
||
|
|
||
Jayceon Terrell Taylor (Geboren te Compton, Los Angeles op 27 november 1979), beter bekend als The Game is een Amerikaanse rapper.
Inhoud |
[bewerk] Biografie
Hij heeft zijn naam te danken aan zijn oma. Zij noemde hem zo omdat hij toen hij klein was overal voor te vinden was of zoals de Engelstalige spreuk luid: "He was always game for anything". Hij groeide op in Compton, een achterstandswijk in Los Angeles, Californië, de geboorteplaats van Gangsta rap. Hij groeide op in een pleeggezin en vond zijn weg tot de criminaliteit toen hij uit Washington State University gezet werd voor het dealen van drugs op school. Zijn halfbroer Big Fase 100 bracht hem in de beruchte Bloods bende en leerde hem te overleven in de straten van Compton. Toen een mislukte drugsdeal uitdraaide in een schietpartij waarbij hij vijfmaal werd geraakt, belandde hij in een coma. Eén van die vijf kogels raakte hem in zijn hart. Wanneer hij uit de coma ontwaakte, besloot hij zijn leven aangrijpend te veranderen, zoals hij beschrijft in het nummer Dreams (Geproduceerd Kanye West). Geïnspireerd door de grootste rappers (onder andere 2Pac en Eazy-E) maakte hij onder leiding van Dr. Dre zijn debuut-album The Documentary. Hij kreeg een contract bij het platenlabel van mentor Dr. Dre, Aftermath Records. Hij scoorde meteen hits met How We Do (Featuring 50 Cent), Hate It Or Love It (Featuring 50 Cent) en Put you on the game. Op dit album hoor je andere grootheden zoals Eminem, Nate Dogg, Busta Rhymes en Mary J. Blige.
The Game maakte deel uit van de groep G-Unit. Na een ruzie tussen The Game en andere G-Unit leden, verlaat the Game halverwege 2005 de groep. De ruzie kwam doordat 50 Cent beweerde dat hij de meeste teksten van The Documentary had geschreven. Maar The Game ontkende dit en schreef alles toe aan de jaloezie van 50 Cent op zijn enorme succes. The Game bracht een enorme reeks diss tracks uit gericht aan G-Unit, waarvan de beruchtste 300 Bars and runnin is, die maar liefst 15 minuten duurt. De ruzie escaleerde toen Dr. Dre bekend maakte dat hij aan de nieuwe album van The Game ging werken. Door deze ruzie ging de samenwerking tussen The Game en zijn mentor Dr. Dre echter niet door en in het najaar van 2006 verliet The Game de platenmaatschappij Aftermath Records. Vlak hierna kreeg hij een contract bij Geffen, waar onder andere ook Snoop Dogg en Mary J. Blige gecontracteerd zijn. De platen die door Dr. Dre waren gemaakt op Doctor's Advocate werden geschrapt en het album kwam uiteindelijk in November 2006 uit.
De ruzie met 50 Cent bracht de G-Unot campagne tot leven, een engagement van The Game om de carrière van alle G-Unit leden te vernietigen. Eén van de vele mixtapes waarop hij G-Unit uitscheld is genaamd: Stop Snitchin Stop Lyin. Waarin hij 50 Cent beschuldigd van het voorliegen van zijn fans en het aangeven van criminelen, een volgens de straatcode oneervolle zaak. Hier is ook een DVD van gemaakt waar ongeveer 1.3 miljoen exemparen van verkocht zijn.
The Game heeft ook een eigen schoenlijn uitgebracht genaamd Hurricanes. De schoenen verkopen erg goed in de Verenigde Staten en de rest van de wereld.
The Game is enorm bekend in de Verenigde Staten maar ook in Europa scoort de rapper. Zo had hij in Frankrijk een samenwerking met de rapper Rohff en is hij meermaals op tour geweest doorheen Europa.
The Game bracht zijn tweede album uit op 14 november genaamd Doctor's Advocate, ook dit album verkoopt goed en kwam binnen op nummer 1 in de Amerikaanse album chart door 365.000 exemplaren te verkopen in de eerste week. Dit was volgens The Game een teken dat hij ook zonder de tracks van zijn mentor Dr. Dre en zonder de hulp van 50 Cent een goed album kon samenstellen.
Doctor's Advocate heeft tot nu toe 2.162.843 albums verkocht wereldwijd en wordt gezien als het beste hiphop album van het jaar 2006.
[bewerk] Discografie
[bewerk] Albums
| Albums met hitnoteringen in de Nederlandse Album Top 20/50/100 | |||||
| Titel | Datum van release |
Datum van binnenkomst |
Hoogste positie |
Aantal weken |
Opmerkingen |
|---|---|---|---|---|---|
| The Documentary | 2004 | 22-1-2005 | 10 | 21 | |
| Doctor's Advocate | 2006 | 10-11-2006 | |||
[bewerk] Singles
| Singles met hitnoteringen in de Nederlandse Top 40 | |||||
| Titel | Datum van release |
Datum van binnenkomst |
Hoogste positie |
Aantal weken |
Opmerkingen |
|---|---|---|---|---|---|
| How we do | 25-2-2005 | 5-3-2005 | 5 | 9 | met 50 Cent |
| Hate it or love it | 6-5-2005 | 21-5-2005 | 5 | 8 | met 50 Cent |
| Dreams | 20-8-2005 | tip | |||
| Playa's only | 25-10-2006 | tip | met R. Kelly | ||
| It's Okay (One Blood) | 26-7-2005 | tip | met Junior Reid | ||
| Let's Ride (Stripclub) | 2-12-2006 | tip | |||
[bewerk] DVD's
The Game: The Documentary (2004)
Stop Snitchin' Stop Lyin' (2005)
The Game: Doctor's Advocate (2006)
[bewerk] Filmografie
| Filmografie als acteur | ||||
| Jaar | Titel | Rol | Opmerkingen | |
|---|---|---|---|---|
| 2004 | Grand Theft Auto: San Andreas | Mark 'B-Dup' Wayne | Stem | |
| 2006 | Waist Deep | Meat | ||
| 2006 | Tournament of Dreams | Troy | ||
| 2006 | Millionaire Boyz Club | Reggie 'G' Bailey | ||
[bewerk] Externe links
- (en) Officiële site
- (en) Black Wall Street
- (en) Geffen
- (en) Interscope
