Trap (muziek)
Van Wikipedia
Een trap is een naam voor een akkoord in een akkoordreeks. Trappen worden aangegeven met Romeinse cijfers. Mensen gebruiken trappen om muziek harmonisch te analyseren onder andere. In een majeurtoonladder is de tonica de eerste trap: I. De dominant is de vijfde trap: V.
Er bestaan zeven trappen. In de toonladder C is C - I, D - II, E - III, F - IV, G - V, A - VI, B - VII. Omdat een trap altijd dezelfde functie heeft in een majeurtoonladder, hoef je - als de tonen bestaan uit de vaste tonen uit de toonladder - dus niet aan te geven wat voor soort akkoord het is.
Voorbeeld: III bestaat uit de tonen e - g - b. Dat is een mineurakkoord. Je hoeft er dus niet bij te zetten dat het om een mineurakkoord gaat. Mocht nu in een akkoord die g zijn verhoogd tot gis, dan komt er als trap te staan: III#. Hier verwijst het hekje (de kruis) naar de verhoogde terts. De trapnamen verwijzen niet automatisch naar het septiem als het een vierklank betreft. Dus zelfs als het een septiem betreft die in de vast in de toonladder staat, zet je die erbij. Voorbeeld: We hebben de tonen e - g - b - d in de toonladder C (in een stuk dat in C-groot staat). Dat wordt dan III7.
In mineur worden, vanwege de noodzakelijke leidtoon naar de tonica (een kleine secunde), niet altijd laddereigen tonen gebruikt voor de trappen. Tenminste, niet laddereigen in de 'oorspronkelijke mineurtoonladder'. De trappen maken hier dan eigenlijk gebruik van de harmonische toonladder. Voorbeeld: Een stuk staat in a-klein. De dominant in een mineurtoonladder - V - zou dan bestaan uit de tonen e - g - b. Omdat de g hier niet als leidtoon naar de a loopt, wordt deze verhoogd naar een gis. Dat maakt tevens het akkoord een majeurakkoord.
[bewerk] Zie ook
|
Geplaatst op:
29-03-2007 |
 Dit artikel is een beginnetje over muziek. U wordt uitgenodigd op bewerk te klikken om uw kennis aan dit artikel toe te voegen. |
