U 260 (Kriegsmarine)
Van Wikipedia
De U-260 was een VIIC-boot van de Duitse Kriegsmarine tijdens de Tweede Wereldoorlog. de U-boot stond onder commando van Oberleutnant Klaus Becker. Ze liep op een onderwater-zeemijn op 80 meter diepte...
Op 7 mei 1943 kwam de U-260 eveneens op de onheilsplaats van de vergane U-125, waarvan de bemanning in zee werden achtergelaten door de Engelse marineschepen. De U-bootbemanningen zagen nog lijken drijven en wisten hoe verschrikkelijk het was, in volle zee achtergelaten te worden, zonder hoop op hulp. Maar, deze hulp was er wel, maar door orders van één 'persoon', moesten ze aan hun lot overgelaten worden, ook al waren het verslagen vijanden. De 'wolfsbende' die aldaar samen kwam, zocht de ontsnappende konvooischepen op en begonnen ze uit wraak te torpederen. De U-125 had op die bewuste avond van 6 mei gemeld, dat er een konvooi in de buurt was, ondanks de dichte mist en dat hij zwaar beschadigd was door Britse oorlogsbodems, vandaar ook dat er vermoedelijk en bijna zeker, een konvooi in de buurt was.
Op 12 maart 1945 voerde de U-260 onder water op 80 meter diepte, ten zuiden van Ierland. Vermoedelijk uit veiligheidsoverweging door overvarende oppervlakteschepen of zoekende vliegtuigbommenwerpers. Daar liep ze op een onderwater-zeemijn. Gelukkig voor de bemanning kon de U-260 nog een noodopstijging doen, door hun luchtballasttanks te blazen.
Ze kwam boven water en voer nog twee dagen, gehavend verder tot 14 maart. Commandant Klaus Becker beval iedereen de boot te verlaten, daar de U-260 gevaarlijk dieper wegzakte door de lekkage. De U-260 was ten dode opgeschreven en zonk daarna naar de zeebodem, twee dagen na de zeemijnaanvaring. De commandant zag dat de boot reddeloos verloren was en dat ze hun eindbestemming zeker niet konden halen. En wegduiken voor dieptebommen betekende een zekere dood. Daarom besloot hij de U-260 te laten zinken, precies 3 jaar later, nadat ze in de vaart werd genomen. Deze keer had een U-boot zeer veel geluk gehad, bij een ongeluk... De Duitse bemanning werd opgepikt en geïnterneerd in Ierland tot het einde van de oorlog. Deze zou nog ongeveer twee maanden duren.
[bewerk] Einde U-260
De U-260 werd zelf tot zinken gebracht door de bemanning op 14 maart 1945, om 22.30u., ten zuiden van Ierland, in positie 51.15 N. en 09.05 W. Ondanks deze mijnexplosie kwam de bemanning er ongeschonden er vanaf. Er vielen gelukkig geen slachtoffers. De 48 manschappen werden in Ierland geïnterneerd.
