Vacuum Fluorescent Display
Van Wikipedia
Een vacuum fluorescent display (VFD) is een type display dat voornamelijk gebruikt wordt in consumentenelektronica zoals videorecorders, DVD spelers en magnetrons. In tegenstelling tot een LCD straalt een VFD een helder licht uit, dat erg contrastrijk is. Meerdere kleuren in een display zijn ook mogelijk door verschillende fosfortypen te kiezen.
Het licht dat de meeste VFDs uitzenden heeft een breed spectrum, en kan door middel van een kleurenfilter gefilterd worden om een meer verzadigde kleur te verkrijgen (meest voorkomend is groen, blauw en wit, de laatste met een paars filter). Zonder filter is de kleur groen/blauw.
De lichtopbrengst van een VFD varieert tussen de 700 tot 1400 cd/m2.
Tegenwoordig zijn er VFDs met de aanstuurelektronica in de glazen omhulling (chip-on-glass), dit bespaart zeker bij grote dot-matrix displays zeer veel aansluitpennen.
De laatste stand der techniek is de Active-Matrix techniek, waar een kleine matrix van 8x8 pixels op een chip zijn aangebracht en waar elke pixel, zonder multiplexing, aangestuurd kan worden. Hierdoor zijn extreem heldere displays mogelijk.
[bewerk] Voor- en nadelen
Naast de helderheid, hebben VFDs het voordeel dat ze robuust en goedkoop zijn, en makkelijk allerlei patronen kunnen weergeven.
Een ander voordeel is dat VFDs ook bij zeer lage temperaturen normaal blijven functioneren, en niet bevriezen zoals een LCD.
Een nadeel is het hoge stroomverbruik (enkele watts), zeker in vergelijking met een LCD. Dit was vroeger een nadeel voor batterijgevoede apparatuur zoals rekenmachines.
