Vedius Pollio
Van Wikipedia
Vedius Pollio behoorde tot de stand van de eques en was bij geboorte een vrijgelatene. Hij was uitzonderlijk rijk en een persoonlijke vriend van Augustus.
Hij verwierf echter vooral naam door zijn uitzonderlijke wreedheid jegens zijn slaven. Zo had hij de gewoonte om slaven die hem ontriefden, te voederen aan zijn murenen.
Er is een anekdote overgeleverd over een avond waarop Augustus bij hem bleef eten. Tijdens de maaltijd brak een slaaf een duur stuk huisraad, waarop Vedius Pollio een teken gaf aan de andere slaven dat de onhandige slaaf voor de murenen moest worden geworpen. De ongelukkige had dit echter opgemerkt, en viel aan de voeten van Augustus in de hoop aan het vreselijke lot te ontkomen. Augustus zag in dat hij niet veel kon doen, aangezien de slaaf eigendom was van Pollio. Sluw als hij was, deed hij het volgende: hij brak een stuk huisraad van dezelfde soort als wat de slaaf had laten vallen en begon zich uitvoerig te excuseren. Pollio zat wat verveeld met de situatie en zei dat het niets was. Hierop vroeg Augustus hem om de onhandige slaaf te mogen overkopen. Op deze manier was de man gered van de murenen.
Bij zijn dood in het jaar 15 voor onze tijdrekening liet Pollio het grootste gedeelte van zijn bezittingen na aan Augustus.
