Veronica Hazelhoff
Van Wikipedia
Veronica Hazelhoff (22 februari 1947) is een Nederlands schrijfster van kinderboeken.
Hazelhoff groeide op tussen boeken, haar vader was vertegenwoordiger bij uitgeverij Het Spectrum, en hield zich al vroeg bezig met schrijven. Op haar zestiende verliet ze de middelbare school om aan de kunstacademie een opleiding voor grafisch ontwerper te volgen. In 1980 publiceerde ze haar eerste verhaal in Taptoe, een jaar later debuteerde ze met Nou moe!. Dit boek en haar komende twee boeken gingen over Maartje. Twee van de drie delen werden bekroond.
Na Maartje concentreerde Hazelhoff zich op het schrijven over jonge mensen op zoek naar hun identiteit. Vanaf Veren zijn stijl en vertelvorm van haar romans en novellen subtieler, poëtisch en ingetogen tegelijk.
Zowel door haar productiviteit als door de kwaliteit van haar adolescentenromans, hoorspelen en theaterteksten neemt Hazelhoff een belangrijke plaats in in de jeugdliteratuur en dat ondanks het feit dat een ernstige vorm van reuma het schrijven zeer bemoeilijkt.
[bewerk] Bibliografie
- 1981 - Nou moe! (Zilveren Griffel)
- 1982 - Hierzo!
- 1983 - Auww! (Gouden Griffel)
- 1983 - Oma, waar blijft de taart
- 1985 - Kinderkamp Utopia
- 1986 - Fenna
- 1987 - Ster!
- 1988 - Heibe
- 1989 - In Sara's huis
- 1990 - Boze ogen
- 1990 - Mooie dagen
- 1991 - Naar Nebraska
- 1992 - Een klein kreng
- 1992 - De bijenkoningin
- 1993 - Elmo
- 1994 - Veren (Zilveren Griffel en Nienke van Hichtumprijs)
- 1995 - De sneeuwstorm
- 1996 - De duivenjongen
- 1997 - Niks gehoord, niks gezien
- 1999 - Verloren paradijs
- 2001 - Kat en Jong
