Victoria (godin)

Van Wikipedia

Gehelmd hoofd van Roma met een schild erachter (links) en Victoria die een krans plaats op een lange palm en het opschrift ROMANO en PP (rechts) (AR didrachme, ca. 265-242 v. Chr.).

Victoria was de godin van de overwinning, als vanzelf verbonden met de aan Mars gewijde eredienst, kreeg in Rome, waar zij reeds van de oudste tijden af aan was vereerd, meer en meer een grotere beteekenis, naar mate het Romeinse volk zijn gebied verder uitbreide. Onder zeer verschillende gedaanten werd zij voorgesteld. De meest bekende is die van het beeld, dat keizer Augustus haar wijdde: een jeugdige, schone, gevleugelde jonge vrouw, op een bol staand en een krans van palmbladeren in de handen dragend. Dat beeld stond in de curia, waar de Senaat vergaderde, tot aan de tijd, waarin de Romeinse godsdienst voor het Christendom plaats moest maken. Keizer Valentinianus II (+ 392 na Chr.) liet het altaar en het beeld van Victoria opruimen. Te vergeefs smeekten de oudste van de Senatoren, om toch het beeld in ere te houden, dat hun reeds als knapen dierbaar was geweest en bij de onzekerheid, die omtrent de godsdienst heerste, de instellingen van de vaderen, waardoor Rome de wereld had veroverd, niet te laten vervallen. De keizer volhardde bij zijn besluit.

Haar verering schijnt ten alle tijde in Italië algemeen te zijn geweest. Bij de Sabijnse stad Cutiliae lag een meertje, waarvan het water genezende kracht had. Het daarin gelegen eiland was aan Victoria gewijd.

Verschillende veldheren stichtten naar aanleiding van door hen behaalde overwinningen afzonderlijke spelen ter hare ere. Op tal van munten, die tot op onze tijd zijn bewaard gebleven, staat haar beeld, dat de Romeinen daarop gestempeld hebben in de waan, dat hun voor eeuwig de overwinning zou beschoren zijn.

[bewerk] Referentie

• T.T. Kroon, art. Victoria, in T.T. Kroon, Mythologisch Woordenboek, 's Gravenshage, 1875.