Welvaartstheorie
Van Wikipedia
In de economische welvaartstheorie wordt een maatschappelijke afweging van baten en kosten gemaakt wat leidt tot een optimale allocatie van schaarse, alternatieve middelen.
De maatschappelijke afweging vloeit voort uit het feit dat het onmogelijk is objectieve uitspraken te doen over de beste aanwending van deze middelen. Bij de allocatie van schaarse middelen is het meestal zo dat als iemand erop vooruit gaat, iemand anders iets moet inleveren. Schaarse, alternatieve middelen zijn middelen die beperkt verkrijgbaar zijn en op verschillende manieren ingezet kunnen worden (zowel voor consumptie als voor productie). De optimale allocatie duidt op het marktmechanisme van een vrije economie dat ervoor zorgt dat de meest efficiënte optimale allocatie van middelen ontstaat.
De vraag is nu natuurlijk wanneer men die optimale allocatie bereikt. Dit kan men uitdrukken aan de hand van pareto-efficiëntie; d.i. het punt waarin niemand zijn situatie kan verbeteren, zonder de situatie van de andere te verminderen. De maatschappij zit in haar optimale, efficiënte punt met de optimale allocatie van de middelen.
