Willebrord Snel van Royen
Van Wikipedia
Willebrord Snel van Royen (Leiden, 1580 - aldaar, 30 oktober 1626), ook bekend onder zijn Latijnse naam Snellius, was een Nederlandse wis- en natuurkundige en astronoom. [1] Hij is vooral bekend door de naar hem genoemde wet van Snellius. Zijn vader was Rudolph Snel van Royen, hoogleraar wiskunde aan de Universiteit Leiden tot 1613, toen zijn zoon hem opvolgde.
Willebrord Snel van Royen werd geboren in 1580 in Leiden. Hij gebruikte Snellius als wetenschappelijke naam. Snellius was hoogleraar wiskunde aan de Leidse universiteit tussen 1613 en 1626. Hij publiceerde een groot aantal boeken op het gebied van de zuivere en toegepaste wiskunde, over landmeetkunde, navigatie en astronomie. Ook maakte hij vertalingen in het Latijn en gaf hij werken van andere geleerden uit.
Snellius stierf op 30 oktober 1626 in Leiden.
[bewerk] Zie ook
[bewerk] Referenties
- ↑ "Snel" spelt men met één "l". Zie Snellius' quadrant (engelstalig).
