Williams F1
Van Wikipedia
Williams is een Brits Formule 1-team dat actief is sinds 1968, maar zich snel heeft weten op te werken tot één van de meest succesvolle Formule 1-teams ooit. Het team van Frank Williams heeft met het behalen van negen constructeurstitels een unieke prestatie geleverd, zeker in achting nemend dat het Williams-team nog niet zo lang meedoet als Ferrari en McLaren.
Inhoud |
[bewerk] De begintijd
In 1968 richt Frank Williams zijn eigen Formule 1-team op, met als coureur Piers Courage. In 1970 komt Courage op het circuit van Zandvoort om het leven, hetgeen een diepe indruk maakt op Frank Williams. Het jonge team moet de volgende jaren worstelen met financiële problemen en teleurstellende resultaten. Op 15 juli 1972 rijdt er tijdens de Grand Prix van Engeland voor het eerst een eigen Williams-chassis mee in het Formule 1-veld. De wagen wordt genoemd naar de sponsor Norev en wordt bestuurd door Henri Pescarolo. Na 24 ronden valt hij uit en bij deze ene race blijft het voorlopig. Het daaropvolgende seizoen is Frank Williams er met zijn team van het begin af aan bij, onder de sponsornaam Iso Marlboro. Op 29 juli 1973 behaalt het team zijn eerste WK-punt, in Zandvoort rijdt de Nederlander Gijs van Lennep de wagen naar een zesde plaats. Later behaalt Ganley ook nog een punt. In 1974 rijden maar liefst zes verschillende coureurs in de Iso Marlboro. In 1975 heet het team voor het eerst Williams. In dit jaar mogen zelfs negen verschillende coureurs het proberen van Frank Williams. De grote uitschieter is de Fransman Jacques Laffite die op de Nürburgring sensationeel naar een tweede plaats rijdt. Een jaar later gaat Frank Williams een verbond aan met Walter Wolf. Het wordt geen groot succes, want er worden geen punten gescoord. Teleurgesteld gaat het tweetal uit elkaar. Frank Williams heeft het financieel heel moeilijk. Hij zet in 1977 een March-Ford in met de Belg Patrick Nève achter het stuur, maar punten worden niet behaald.
[bewerk] Williams Grand Prix Engineering
Dankzij Arabisch sponsorgeld is er eindelijk wat mogelijk. Samen met Patrick Head wordt Williams Grand Prix Engineering opgericht en een nieuwe fabriek wordt betrokken in Oxfordshire. Alan Jones gaat de enige wagen besturen. In de derde race rijdt hij al naar de vierde plaats, terwijl hij in Amerika als tweede eindigt. In 1979 moet het gaan gebeuren. De wagen is verbeterd en Clay Regazzoni is als tweede rijder aangetrokken. Na een stroef begin wordt op 14 juli historie geschreven: in Engeland wint Regazzoni de eerste Grand Prix voor het Williams-team. Jones wint de volgende drie races en eindigt uiteindelijk als derde in de strijd om de wereldtitel. 1980 wordt het Williams-jaar: Alan Jones behaalt vijf zeges en wordt wereldkampioen, terwijl de nieuwe tweede rijder Carlos Reutemann ook nog een race wint. Tevens wint Williams voor het eerst de constructeurstitel.
In 1981 lijken de successen door te gaan: de eerste twee Grand Prix' worden opnieuw door de Williams-coureurs gewonnen. Reutemann lijkt de nieuwe wereldkampioen te worden, maar wordt uiteindelijk met één punt verslagen door de Braziliaan Nelson Piquet. 1982 wordt een bizar jaar waarin veel ongelukken gebeuren en waarin opnieuw een Williams-coureur de wereldtitel opeist. Hoewel hij slechts één race wint, wordt Keke Rosberg de nieuwe wereldkampioen. Het lage aantal van 44 punten is genoeg voor de titel. Omdat met komst van turbo-motoren de concurrentie aan het inlopen is, sluit Williams een contract met Honda. Hierna gaat het wat minder met het team. Rosberg wint in 1983 nog wel de Grand Prix van Monaco maar hij eindigt als vijfde in de titelstrijd. Een jaar later is hij de sterkste in Dallas, maar verder behalen de Fin en zijn teamgenoot Laffite maar weinig punten.
In 1985 komt Willams pas laat op gang. De laatste drie races worden gewonnen. Maar Rosberg komt met zijn nieuwe teamgenoot Nigel Mansell niet in de buurt van de wereldtitel. In 1986 vervangt Piquet Rosberg en de tandem Mansell/Piquet blijkt succesvol te zijn, ook al kunnen de twee elkaar niet luchten of zien. De Engelsman lijkt wereldkampioen te worden, maar in de laatste race krijgt hij met een snelheid van 300 km/u een klapband en verliest hierdoor de titel aan Alain Prost. De constructeurstitel wordt wel voor de derde keer binnen gehaald. Het seizoen wordt echter overschaduwd door een zwaar auto-ongeluk van Frank Williams, waardoor de teambaas voor de rest van zijn leven in een rolstoel zit. In 1987 is het team oppermachtig. Nelson Piquet wordt de derde wereldkampioen in een Williams, voor de teleurgestelde Mansell. 1988 wordt een mager seizoen voor Williams. Piquet is vertrokken naar Lotus en veel belangrijker: Honda naar McLaren. Er wordt gereden met zwakke Judd-motor. Mansell haalt slechts twee keer de finish, wel beide keren als tweede, Riccardo Patrese scoort vier keer punten. Williams eindigt als zevende in de strijd om de constructeurstitel, achter Arrows en March.
[bewerk] Williams-Renault
In 1989 rijdt Williams voor het eerst met de Renault-motor. Hoewel er nog wat problemen zijn met de nieuwe motor, eindigt Williams toch als tweede achter het oppermachtige McLaren-team. De Belg Thierry Boutsen wint twee races en Riccardo Patrese wordt derde in de eindstand. Een jaar later is er niet genoeg progressie. Beide coureurs winnen een Grand Prix, maar in de strijd om de wereldtitel kan het tweetal zich niet mengen.
Nigel Mansell keert terug op het oude nest. Vanaf de Grand Prix van Mexico, waar Patrese wint voor Mansell, gaat het weer goed met het Williams-team. Mansell wint vijf races, maar wordt voor de derde keer vicewereldkampioen achter de ongenaakbare Ayrton Senna, Patrese wordt derde met twee zeges. In 1992 komen eindelijk de grote triomfen terug voor Williams: Mansell wint de eerst vijf races van het seizoen op rij, daarna wint hij nog vier keer. Met 108 punten, 52 punten meer dan zijn achtervolger en teamgenoot Patrese, wordt hij met overmacht wereldkampioen. Williams pakt met grote voorsprong de constructeurstitel. Toch vertrekken beide coureurs; Alain Prost en Damon Hill zijn de vervangers. Ook dit tweetal doet het uitstekend: Prost wint zeven Grands Prix en wordt wereldkampioen, Hill eindigt als derde en wint ook drie keer een race.
Ook Alain Prost stopt na behalen van zijn titel bij Williams. Dus moest Williams op zoek gaan naar een nieuwe coureur: Ayrton Senna. De Braziliaan was niet vergeten dat Frank Williams hem ooit z'n allereerste F1-test had gegeven en bovendien stond het totaalpakket hem wel aan. De Braziliaan komt bij de derde race in San Marino om het leven. De Schot David Coulthard wordt zijn vervanger. Hoewel Hill zes races wint, wordt hij toch slechts vicewereldkampioen achter Michael Schumacher na een spannende ontknoping in de laatste race. Williams wint de constructeurstitel, mede dankzij Mansell die voor vier races terugkeert in het team, waarvan hij er één wint. Ook in 1995 eindigt Hill als tweede achter Schumacher, terwijl Coulthard derde wordt. In 1996 lukt het Hill eindelijk om de zesde coureur te worden die met een Williams wereldkampioen wordt. Acht keer komt hij als eerste over de finish. Bovendien is Damon Hill de eerste zoon van een oud F1-wereldkampioen (Graham Hill in 1962 en 1968) die zelf wereldkampioen wordt. Zijn nieuwe teamgenoot Jacques Villeneuve eindigt als tweede en wint in zijn eerste seizoen in de Formule 1 meteen vier Grands Prix. 1997 is het jaar van Villeneuve. In zijn tweede seizoen in de Formule 1 haalt de Canadees met zeven overwinningen de wereldtitel binnen. Zijn teammaat Heinz-Harald Frentzen wordt tweede.
[bewerk] BMW-Williams
Villeneuve en Frentzen rijden ook in 1998 voor Williams, maar helaas voor hen begint het team aan een slechte periode. Oorzaken: Renault heeft zich teruggetrokken als leverancier van fabrieksmotoren en topontwerper Adrian Newey is weggekocht door McLaren. Villeneuve staat in de tweede helft van het seizoen nog wel twee keer op het podium, terwijl Frenzen juist in de eerste helft scoort. Het team eindigt als derde in het constructeurskampioenschap. In afwachting van een nieuwe fabrieksmotor van BMW zijn de verwachtingen van Williams voor het jaar 1999 niet hooggespannen. Villeneuve is vertrokken en Frentzen aan de kant gezet, maar gelukkig zorgt het talent Ralf Schumacher ervoor dat het nog best een aardig seizoen wordt. Als de Duitser de eindstreep haalt, pakt hij punten. De vijfde plek in het constructeursklassement is echter ronduit teleurstellend. Ralf Schumachers teamgenoot Alex Zanardi is hier de oorzaak van, want met nul punten is zijn inbreng niet bepaald wat het team ervan verwachtte. Geen wonder dat het tweejarig contract met Zanardi wordt ontbonden.
In 2000 heeft Williams een sterk koppel met Ralf Schumacher en Jenson Button. De Duitser pakt weer enkele podiumplaatsen en ook Button scoort de nodige punten. Het totaal van beide is goed voor een veelbelovende derde plaats in het constructeurskampioenschap. In 2001 slaagt Williams er net niet in McLaren van de tweede plaats te verstoten. Wel worden er eindelijk weer overwinningen geboekt: drie voor Ralf Schumacher en een voor zijn nieuwe teamgenoot Juan Pablo Montoya.
Op Maleisië wist Ralf Schumacher als eerste over de finish te komen. Iedereen ging er vanuit dat de aanval op Ferrari was ingezet. Schijn bedriegt: Juan Pablo Montoya wist zich wel zeven keer als snelste te kwalificeren, maar hij kon die lijn in een race niet doortrekken. Te vaak waren er problemen met de motor, in de pits en met de banden. 2002 werd niet wat er door Williams van werd verwacht. Het team heeft beterschap beloofd.
In 2003 gaat het beter. De motor met het meeste vermogen, twee snelle coureurs: de ingrediënten om het Ferrari lastig te maken waren aanwezig. Dat lukte in eigenlijk maar voor de helft: Ferrari greep in de laatste race de constructeurstitel. De samenwerking met Michelin wierp voor Williams eindelijk zijn vruchten af, maar was nog niet voldoende voor het kampioenschap.
[bewerk] Williams-Cosworth
In 2006 moest Williams op zoek naar een nieuwe motorenleverancier, toen BMW Sauber opkocht en verder ging als BMW Sauber. Williams vond de nieuwe leverancier in Cosworth, vroeger de huistuner voor Ford.
[bewerk] Williams-Toyota
Vanaf 2007 rijdt het team van Frank Williams met de V8 motoren van het Japanse merk Toyota. De overeenkomst geldt voor 3 jaar en Toyota zal het team van Williams van dezelfde motoren voorzien als het fabrieksteam. De coureurs die in 2007 zullen uitkomen voor Williams zijn Nico Rosberg en Alexander Wurz.
[bewerk] Zie ook
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden op de pagina WilliamsF1 op Wikimedia Commons. |
| {{{afb_links}}} | Huidige Grand Prix Formule 1 teams | {{{afb_rechts}}} | {{{afb_groot}}} |
|---|---|---|---|
|
BMW Sauber · Honda Racing F1 · Spyker F1 · Red Bull Racing · Renault · Ferrari · Toro Rosso · Super Aguri · McLaren · Toyota · Williams |
| {{{afb_links}}} | Zie ook: | {{{afb_rechts}}} | {{{afb_groot}}} |
|---|---|---|---|
|
|
