Wim Jonk

Van Wikipedia

Wilhelmus Maria Jonk (12 oktober 1966 te Volendam) is een voormalig Nederlands voetballer. Hij stond bekend vanwege zijn fluwelen wreeftrap. Daarmee bediende hij Dennis Bergkamp zowel bij Ajax, Internazionale (Inter Milan) als het Nederlands elftal. Wim Jonk kwam 49 keer uit voor Oranje en scoorde 11 keer.

Zijn carrière begon in 1986 bij FC Volendam in de Eerste Divisie. Na twee jaar begon hij in 1988 aan zijn klus bij Ajax, de club die hij vijf jaar diende en waarmee hij landskampioen werd, de Europacup 3 en de Nederlandse beker won. Na Ajax werd Inter Milan zijn club voor 12,5 miljoen gulden. Na twee jaar had hij (en zijn maatje Bergkamp) het al gezien in Italië, terwijl Bergkamp naar Engeland vertrok, ging Jonk terug naar Nederland, naar PSV Eindhoven. Daar had hij een dienstverband van 3 jaar. Het buitenland trok weer en Engeland werd zijn volgende station, Sheffield Wednesday werd de club. Na 2 jaar degradeerde Sheffield Wednesday en in het 3e jaar speelde Jonk minder door een lastige en hardnekkige liesblessure.

Wim Jonk kwam in actie voor Oranje op de WK's van 1994 in de VS en 1998 in Frankrijk. Jonk debuteerde op 27 mei 1992 tegen Oostenrijk (3-2 winst) overwinning en speelde zijn laatste interland onder leiding van bondscoach Frank Rijkaard op 18 augustus 1999 tegen Denemarken (0-0). Wim Jonk speelde geen Europees kampioenschap.

Na zijn carrière werd Jonk eerst analyticus bij NOS Studio Sport, alvorens hij terugkeerde naar zijn jeugdliefde FC Volendam. Eerst als lid van de technische commissie, nu als bestuurslid technische zaken.

Op 12 april 2007 is Wim Jonk per direct opgestapt als bestuurslid technische zaken bij FC Volendam. Wim Jonk trad vijf jaar geleden in dienst als technisch directeur. In die tijd kreeg hij vanuit de supporters veel kritiek te voorduren vanwege enkele miskopen. Toch was Wim Jonk een belangrijk persoon bij de club vanwege zijn ruime ervaring en zijn nationale en internationale bekendheid. De oud international ziet een langere samenwerking niet zitten. Ondermeer omdat er achter zijn rug om 'een vuil spelletje' werd gespeeld.