Zelkova
Van Wikipedia
Zelkova | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() Zelkova serrata |
|||||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||
geslacht | |||||||||||||||||
Zelkova Spach |
|||||||||||||||||
![]() Zelkova sicula |
Zelkova is een geslacht met zes soorten bomen van de Iepenfamilie. De bomen komen van nature voor in Zuid-Europa en Zuidwest- en Oost-Azië. Ze variëren in hoogte van struiken (Z. sicula) tot meer dan 35 m hoge bomen (Z. carpinifolia).
De naam Zelkova is afkomstig van de kaukasische naam voor Z. carpinifolia, zoals in de Georgische naam ძელქვა (dzelkva).
Het blad staat afwisselend, is kort gesteeld en gezaagd. De bladvoet is echter in tegenstelling tot de iepen symmetrisch.
De bomen zijn eenhuizig en bloeien in de bladoksels. De vrouwelijke bloemen zitten bovenaan de eenjarige scheuten en de mannelijke aan d eonderzijde.
De vruchten zijn ongevleugelde, kort gesteelde, asymmetrische steenvruchten.
Het hout is ringporig en wordt voor dezelfde doeleinden gebruikt als iepenhout.
- Soorten
- Zelkova abelicea - Kretase zelkova
- Zelkova carpinifolia - Kaukasische zelkova of zwepenboom
- Zelkova serrata - Japanse zelkova
- Zelkova sicula - Siciliaanse zelkova
- Zelkova sinica - Chinese zelkova
- Zelkova schneideriana - Schneider's zelkova
Zelkova serrata en Z. carpinifolia worden als sierbomen gebruikt.
Tot in het pleistoceen kwamen de bomen ook voor in Noord-Amerika en Noord-Europa. Door de ijstijd zijn de bomen teruggedrongen tot zuidelijker streken.
[bewerk] Referenties en externe links
- Andrews, S. (1994). Tree of the year: Zelkova. Int. Dendrol. Soc. Yearbook 1993: 11-30.
- de Spoelberch, P. (1994). Zelkova: More questions than answers. Int. Dendrol. Soc. Yearbook 1993: 30-33.
- Hunt, D. (1994). Beware of the Zelkova. Int. Dendrol. Soc. Yearbook 1993: 33-41.
- Rushforth, K. (1999). Trees of Britain and Europe. HarperCollins ISBN 0-00-220013-9
- Zelkova sicula photos
- Survivors from the Tertiary
- Zelkova sicula at IUCN