Håkon Grjotgardsson
Frå Wikipedia – det frie oppslagsverket
Håkon Grjotgardsson Ladejarl (norrønt: Hákon Grjótgarðsson) (døde ca.917) var jarl over Hålogaland og Namdal. Han hadde tilnamnet "den rike" (Hákon jarl hinn ríki).
Han var son og arving av Grjotgard Herlaugsson Hladirjarl.
Håkon Grjotgardsson vart far til Grjotgard Håkonsson, Herlaug Håkonsson, Sigurd Håkonsson Ladejarl og Åsa Håkonsdotter.
Mot slutten av 700-talet auka makta og rikdomen hos dei vestlandske småkongane. Eit sterkt Vestland ville avgrense den økonomisk veksent i Nord-Noreg og Trøndelag, og det var viktig for høvdingane herifrå å få underlagt seg distrikta lenger sør langs kysten. Det ser ut som jarlane av Hålogaland etter dette la under seg kysten frå Lofoten til Trondheimsfjorden.
Grjotgard jarl hadde kongsgarden sin på Ørlandet ved innløpet til Trondheimsfjorden på slutten av 800-talet då Harald Hårfagre kom over fjellet frå Aust-Noreg og la under seg Trøndelag. Håkon jarl Grjotgardsson dro til møte med Harald Hårfagre, og dei to gjekk i forbund, slik at dei ved felles kraft kunne kue vestlandshøvdingane. Håkon Ladejarl og dei to sonane hans, Grjotgard og Herlaug, kjempa ved Haralds side i slaget ved Solskjell, ca. 875. Etter sigeren fekk han Trøndelag som len av kong Harald. Han fikk også Førdafylket og Sogn, og var no den mektigaste mannen i Noreg etter Harald sjølv. Dotter hans vart gifta bort til kong Harald.
Han falt i Stavnesvågen i Sunnfjord i kamp med den tidlegare Firda-jarlen Atle Mjove.
[endre] Kjelde
Håkon Grjotgardsson på bokmålswikipediaen
[endre] Sjå og
Artikkelen om Hålogaland
