Harianvi
Frå Wikipedia – det frie oppslagsverket
| Harianvi (også djatu, bangaru) |
||
| Klassifisering: | Indoeuropeisk indoiransk indoarisk vestleg hindi hindi |
|
| Bruk | ||
| Tala i: | Hovudsakleg India | |
| Område: | Haryana, Punjab, Delhi, Himachal Pradesh, Uttar Pradesh | |
| Harianvitalande i alt: | 13 millionar (1992) | |
| Skriftsystem: | Devanagari | |
| Offisiell status | ||
| Offisielt språk i: | India | |
| Normert av: | - | |
| Språkkodar | ||
| ISO 639-2: | bgc | |
Harianvi, djatu eller bangaru er eit språk som blir tala i delstaten Haryana og kringliggande område. Det blir ofte rekna som ein dialekt av hindi, men talarar av hariyanvi og hindi kan ha vanskar med å forstå kvarandre.
Medan harianvi er morfologisk og fonologisk likt khariboli, eller standard hindi, har det òg likskapar med panjabi. Mellom anna imperfektiv partisipp-endinga /da:/ og substaniv-endinga /ã:/ i oblikt fleirtal minnar om panjabi. Endinga for hannkjønn eintal, /a:/, er felles for panjabi, harianvi, og også khariboli, men skil dei to sistnemnde frå dei andre vestlege hindispråka.
Bradjbhakha er det hindispråket som ligg nærast harianvi.
[endre] Bakgrunnsstoff
- Språkdøme og omsetjingar i vitsar hjå Haryana Times
[endre] Kjelder
- Ethnologue-rapport
- G. A. Zograph: Languages of South Asia, 1960 (translated by G.L. Campbell, 1982), Routledge, London.
