Heitor Villa-Lobos

Frå Wikipedia – det frie oppslagsverket

Heitor Villa-Lobos (5. mars 1887–17. november 1959) var ein brasiliansk komponist som skreiv talrike verk for orkester, ensemble og soloinstrument. I musikken sin brukte han særskild mykje brasiliansk folkemusikk, men òg element frå impresjonisme, ekspresjonisme, klassisistisk og barokk musikk. Villa-Lobos er den best kjende søramerikanske komponisten av kunstmusikk.

Innhaldsliste 1 Biografi 2 Viktige verk 2.1 Bachianas Brasileiras 2.2 Kor 2.3 Konsertar 2.4 Symfoniar

[endre] Biografi

Heitor Villa-Lobos vart født i Rio de Janeiro. Han lærte musikk av sin far. I 1899, då faren døydde, vart Villa-Lobos professjonell musikar og spela cello på cafear. Frå 1905 samla han inn brasiliansk folkemusikk frå dei noraustlege delar av Brasil.

Heitor Villa-Lobos er gavlagd i Cemitério São João Batista in Rio de Janeiro

[endre] Viktige verk

Villa-Lobos var svært produktiv, sjølv om mange av verka hans er arrangement over dei tidlege verka hans.

Verke nemnd i dette kappitelet er hans musikalske arv. Dette er musikk som vert framført i konsertsalar i dag og som er tilgjengeleg for sal. [1]

Dei mest framføret verka til Villa-Lobos er den 5te Bachianas Brasileiras, for stemme og 8 celloer, den er også framført med andre instument. Andre populære verk er musikken for solo gitar og kor nummer 1.

[endre] Bachianas Brasileiras

• Nr. 1 for 8 celloer (1932)
• No. 2 for kammerorkester (1933)
• No. 3 for piano og orkester (1934)
• No. 4 for piano (1930-41); orkesterert i 1942
• No. 5 for stemme og 8 celloer (1938)
• No. 6 for fløyte and basun (1938)
• No. 7 for orkester (1942)
• No. 8 for orkester (1944)
• No. 9 for kor eller orkester (1944)

[endre] Kor

[endre] Konsertar

[endre] Symfoniar

• Nr. 1 O Imprevisto, The Unforseen (1920)
• Nr. 2 Ascenção, The Ascension (1917)
• Nr. 3 A Guerra, The War (1919)
• Nr. 4 A Vitória, The Victory (1919)
• Nr. 5 A Paz, The Peace (1920) - lost
• Nr. 6 Montanhas do Brasil, The Mountains of Brasil (1944)
• Nr. 7 (1945)
• Nr. 8 (1950)
• Nr. 9 (1951)
• Nr. 10 Sumé Pater Patrium, Amerindia (1952)
• Nr. 11 (1955)
• Nr. 12 (1957)