Månsing
Frå Wikipedia – det frie oppslagsverket
Månsing er eit svensk og norsk løynspråk med hovudsakleg norsk grammatikk og ordtilfang, men òg med vesentlege innslag av lånord frå romani rakripa, rodi, jenisch, samisk og ymse andre språk. Dette løynspråket har tradisjonelt først og fremst vore bruka av sosiale utgrupper, inkludert tiggarar og småkriminelle, i byane i Sverige og på Austlandet. Månsing blir ikkje tradisjonelt rekna som eit eige språk, men heller som sosiolektar av svensk og norsk.
[endre] Bibliografi
- Bergman, Gösta: Rotvälska : rommani, månsing, förbrytarspråk och slang. Stockholm : Wahlström & Widstrand, 1931. [1]
- Iversen, Ragnvald: The Månsing in Norway. (Secret languages in Norway: 2) Oslo : I kommisjon hos Dybwad, 1950. [2], [3]
- Ribsskog, Øyvin: Hemmelige språk og tegn : taterspråk, tivolifolkenes språk, forbryterspråk, gateguttspråk, bankespråk, tegn, vinkel- og punktskrift. Oslo : Tanum, 1945. [4]
[endre] Kjelder
 |
Denne språkartikkelen er ei spire. Du kan hjelpe Nynorsk Wikipedia å vekse seg stor og sterk gjennom å utvide han.
Sjå òg: Oversyn over språkspirer. |
