Antonin Perbòsc
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Antonin Perbòsc es un poèta occitan, nascut en 1861 a Labarta e mòrt en 1944 a Montalban. D'en primièr foguèt regent a Comberoger, un pichon vilatge a 30 km de Montalban, puèi a Loze, prèp de Vilafranca de Roèrgue. Aviá inculcat a sos escolans l'interès per las tradicions e lo patrimòni de lor region, e aviá acampat los mai passionats en una "societat tradicionista" (51 escolans, dròllas e dròlles, entre 1900 e 1908).
Aquestes escolans reculhián dins lor entorn lo patrimòni oral : cançons, dichas e provèrbis, legendas, contes... Notavan fisèlament, sens i cambiar res, los racontes en dialècte local. Los mai joves, que sabián pas encara escriure, contavan e lors camaradas mai annadits, qu'escrivián jos lor dictada (metòde fòrt innovanta). Lo trabalh realisat per Perbòsc e sos escolans suscitèt l'atencion dels sabents folcloristas al Congrès de las Tradicions popularas de París en 1900. Los racontes contats pels enfants foguèron transcriches per Perbòsc en notacion fonetica, per respectar lor accent e lor intonacion. Sas publicacions son actualament introbablas. Aguèt de s'enfrontar, d'un costat, al mistralisme a otrança dels provençals Pèire Devoluy e Sully-Andrièu Peyre, e amb l'"Escolo Gaston Febus", la gascona, qu'avián d'idèas pròprias sus la gramatica e la grafia.
Coma escrivan, escriguèt de poesias, amb un lengatge magnific, recolhidas dins la tradicion populara.
[Modificar] Òbras
- Remembransas (1902)
- Lo got occitan (1903)
- L'arada (1906)
- Guilhem de Toloza (1908)
- Lo libre dels ausèls (1924)
- Psophos (1925),
- Les langues de France à l’école (1926) estudi
- Segond libre dels ausèls (1930)
- Fablèls (1936)
- Lo libre del campèstre
- Contes Atal (2007)
