Jaufre Rudèl
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Jaufre Rudèl (v. 1113 a Blaia - v. 1170) èra un gentilhòme e un grand trobador occitan. Escaissat lo prince de Blaia, vila que ne foguèt lo sénher, prenguèt part a la segonda crosada.
Escriguèt de cançons d'amor al cous de la primièra mitat del sègle XII e canta « l'amor luènhenc », es a dire l'amor impossible e sens esper, en celèbrant benlèu la comtessa Hodierne de Tripoli, ben nascuda e inaccessibla. Semble que s'enamorèsse efectivament d'una dama establida en Orient e que, per de rasons materialas o psicologicas, aqueste amor siá demorat un amor de luènh .
Sèt poèmas de Rudèl an subreviscut, dont quatre amb lor notacion melodica.
Quan lo rius de la fontana
S'esclarzis, si cum far sol,
E par la flors aiglentina,
El rossinholetz el ram
Volf e refranh ez aplana
Son dous chantar et afina,
Dreitz es qu'ieu lo mieu refranba.
[Modificar] Poèmas
- Qand lo rossignols el foillos
- Lanqand li jorn son lonc en mai
- Qan lo rius de la fontana
- Belhs m'es l'estius e·l temps floritz
- Lan quan lo temps renovelha
- Pro ai del chan essenhadors
- No sap chantar qi so non di
[Modificar] Ligams extèrnes
- Poësias e Poètas de l'Edat Mejana : Jaufre Rudèl
- "Amour de Loin" Libret d'Amin Maalouf que l'eroï principal es Jaufre Rudèl.
