Loís Abric
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Loís Abric (nascut lo 28 d’octobre de 1886 a Lunèl e mòrt en 1953) èra un poèta fornièr qu'escriguèt la màger part de sa produccion en provençal e en grafia mistralenca e fòrça mens dins lo parlar montpelherenc del país de Lunèl. Fondèt en 1920 l’Escolo dou Vidourle, «jornau setmanièr d’èime felibrenc». Venguèt en 1936 majorau dau Felibritge. Foguèt a mai cap redactor de l’Echo du Vidourle entre 1918 e 1939.
[Modificar] Òbras
- La mort de la Chatouno (en provençal, 1907)
- Espigas e flous Vidourlencas (en lengadocian, 1910)
- La poumpa (en lengadocian, 1911).
L’Escolo dòu Vidourle faguèt una publicacion de sas òbras en 1986.