Łewko Łukjanenko
Z Wikipedii
Łewko Łukjanenko (ur. 1928, Chrypiwka) - ukraiński prawnik, dysydent i polityk.
Urodził się w obwodzie czernihowskim w rodzinie chłopskiej. W latach 1944-1953 zawodowy wojskowy, służył w Austrii i na Kaukazie. W 1951 wstąpił do Konsomołu, w 1953 do partii. W wojsku ukończył szkołę średnią. Ze służby wojskowej skierowany w 1953 na studia prawnicze na Uniwersytecie Moskiewskim.
W 1959 współzałożyciel (wraz z Stepanem Wirunem) konspiracyjnego Ukraińskiego Związku Robotniczo-Chłopskiego, aresztowany 21 stycznia 1961, 20 maja 1961 skazany na śmierć, 26 lipca 1961 został ułaskawiony, karę zamieniono na długoletnie (15 lat) więzienie. Zwolniony w styczniu 1976, aresztowany powtórnie w 1977, zwolniony w 1988.
Współzałożyciel Ukraińskiej Grupy Helsińskiej i Ukraińskiego Związku Helsińskiego.
W latach 1990-1992 parlamentarzysta, przewodniczący Ukraińskiej Partii Republikańskiej. W 1991 kandydował na urząd prezydenta Ukrainy, w latach 1992-1993 ambasador Ukrainy w Kanadzie.