Śniadowo (województwo podlaskie)
Z Wikipedii
Jeśli możesz, dodaj je teraz.
Współrzędne: 53°02'23.8" N 021°59'12.1" E
| Śniadowo | |||
|
|||
| Województwo | podlaskie | ||
| Powiat | łomżyński | ||
| Gmina | Śniadowo | ||
| Sołtys | Teresa Korytkowska | ||
| Powierzchnia | 4 km² | ||
| Położenie | 53° 02' 23.8'' N 21° 59' 12.1'' E |
||
| Wysokość | 120-130 m n.p.m. | ||
| Liczba mieszkańców (2006) • liczba ludności |
1500 |
||
| Strefa numeracyjna (do 2005) |
86 | ||
| Kod pocztowy | 18-411 | ||
| Tablice rejestracyjne | BLM | ||
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|||
| Strona internetowa wsi | |||
|
Położenie na mapie Polski
  Śniadowo
|
|||
Śniadowo – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie łomżyńskim, w gminie Śniadowo.
W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie łomżyńskim.
Miejscowość jest siedzibą gminy Śniadowo. Liczba ludności w Śniadowie na rok 2006 wynosi 1500 mieszkańców.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Historia Śniadowa sięga roku 1390, kiedy to Janusz I książę mazowiecki nadał dobra smłodowskie sędziemu łomżyńskiemu i nowogrodzkiemu Piotrowi Giezie. Przed rokiem 1396 za zgodą rektorów kościołów w Łomży i Szczepankowie zostaje erygowana parafia. W 1405 roku z fundacji Piotra Giezy, jego potomek Piotr Smłodowski wybudował pierwszy kościół parafialny, który spłonął w roku 1699. Już w drugiej połowie wieku XV nieopodal Śniadowa przez wieś Olszewo, zachodnim krańcem Czerwonego Boru przebiegał gościniec wiodący w kierunku Ostrowi i Warszawy. Pierwotna nazwa miejscowości brzmiała Smłodowo lub Smołodowo. Najprawdopodobniej nazwa ta pochodzi od rośliny zwanej smłodem. Według legendy nazwa może pochodzić od smoły pędzonej przez budników w okolicznych puszczach Czerwonego Boru. Nazwa ta utrzymała się do roku 1818. Przez ponad trzy stulecia Śniadowo stanowiło własność prywatną. Należało kolejno do rodzin Brulińskich, Bogusławskich, Jemielitych i Kurowskich. W roku 1674 przechodzi na własność Jana Dobrogosta Krasińskiego wojewody płockiego. Kolejnym właścicielem Śniadowa zostaje Stanisław Ugniewski. To jemu osada zawdzięcza wyjednanie u króla Augusta II w roku 1703 przywileju na cztery jarmarki. Otrzymanie tego przywileju w znaczny sposób wpłynęło na rozwój Śniadowa. W początkach wieku XVIII Śniadowo znajdowało się w posiadaniu Antoniego Krasińskiego. Zapewne rodzinie Krasińskich miejscowość zawdzięcza swój herb - Ślepowron. W 1732 roku Śniadowo zostaje zapisane jezuitom łomżyńskim. Dzięki staraniom jezuitów bądź Krasińskich miejscowość uzyskuje prawa miejskie. Zmiany administracyjne wprowadzone przez zaborcę doprowadzają w roku 1869 do utraty tych praw, choć w roku 1880 określana jest jako osada miejska. Po utracie przez Polskę niepodległości od roku 1796 Śniadowo wchodziło w skład powiatu łomżyńskiego należącego do departamentu białostockiego. Po roku 1807 powiat łomżyński znalazł się w granicach Księstwa Warszawskiego. Po utworzeniu guberni łomżyńskiej funkcjonuje w jej granicach, po jej likwidacji stanowi część województwa białostockiego. W drugiej połowie XIX wieku w Śniadowie funkcjonują: urząd gminy, szkoła początkowa, sąd gminny okręgu III, młyn wodny oraz wiatrak. W kresie międzywojennym działają także posterunek policji, urząd pocztowy, ochotnicza straż pożarna, kilka sklepów, punkty gastronomiczne oraz znaczna liczba warsztatów rzemieślniczych. Działania wojenne w latach 1914 - 1918 doprowadziły do znacznego zniszczenia miejscowości. Kolejnym tragicznym rozdziałem w dziejach Śniadowa był okres II wojny światowej.
Swoje skromne miejsce znalazło Śniadowo na kartach wielkiej literatury polskiej. Henryk Sienkiewicz tak opisywał pobyt tu Babinicza. "Wszyscy trzej wodzowie nie wiedzieli dobrze, gdzie w tej chwili jest Babinicz, bo od chłopów nie podobna się było dowiedzieć, rajtarowie zaś nie umieli chwytać Tatarów. Przypuszczał jednak uglas, że główna siła Babinicza stoi w Śniadowie i chciał ją otoczyć tak, aby jeśli Babinicz ruszy na księcia Bogusława, zajść mu od granicy litewskiej i przeciąć odwrót. Wszystko zdało się sprzyjać szwedzkim zamiarom. Kmicic istotnie był w Śniadowie i zaledwie doszła go wiadomość o Bogusławowym podjeździe zapadł natychmiast w lasy, aby niespodzianie wynurzyć się pod Czerwinem.
[edytuj] Oświata
Na terenie Śniadowa znajdują się 3 placówki oświatowe:
- Gimnazjum w Śniadowie,
- Szkoła Podstawowa im. 3 Pułku Strzelców Konnych,
- Gminne Przedszkole.
[edytuj] Ciekawostki
-W dniu 12 maja 2001 r. zostało podpisane porozumienie o współpracy między gminą Śniadowo a gminą Marklkofen.
-W Śniadowie działają dwa kluby sportowe LUKS PREFBET oraz Klub Sportowy Śniadowo. LUDOWY UCZNIOWSKI KLUB SPORTOWY „PREFBET” istnieje od 19 listopada 1999r. Powstał przy Gimnazjum w Śniadowie. Obecnie działa przy Zespole Szkolno- Przedszkolnym w Śniadowie. L.U.K.S. „PREFBET” to przede wszystkim biegi średnie i długie (300-3000m), ale również są tacy, którzy startują w pchnięciu kulą, rzucie oszczepem, skoku w dal. Klub na szczeblu ogólnopolskim odnosi bardzo duże sukcesy. Od 14 lipca 2003 r. Gmina Śniadowo ma własny klub piłkarski, który został zarejestrowany pod nazwą „KS Śniadowo” i liczy 30 piłkarzy. W skład zarządu klubu wchodzą: Jarosław Kulesza– prezes, Paweł Kończyk - wiceprezes, Krystyna Olszewska – sekretarz, Cezary Polkowski – członek zarządu, Lech Marek Szabłowski– członek zarządu, Ryszard Krajewski – członek zarządu, Waldemar Malinowski - członek zarządu, Zdzisław Zaremba - kierownik drużyny, Leszek Klepacki - trener. Intencją założycieli było zagospodarowanie wolnego czasu oraz dostarczenie atrakcji i rozrywki młodym ludziom z terenu gminy. Powstała drużyna piłkarska została zgłoszona do rozgrywek klasy B Związku Piłki Nożnej w sezonie 2003 / 2004. Obecnie KS Śniadowo w sezonie 06/07 gra w rozgrywkach klasy A gr. podlaskiej i zajmuje po rundzie jesiennej - 1 miejsce.
- Od października 2003 roku Gmina Śniadowo ma swój własny miesięcznik pod nazwą: Nasza Gmina. Założycielem i pomysłodawcą tej gazetki jest Marek Filipkowski. Wydawcą gazety jest UG w Śniadowie.
- Do 1900 roku Śniadowo było miastem.
[edytuj] Wielkie firmy w Śniadowie
PREFBET ŚNIADOWO:
Przedsiębiorstwo zostało utworzone w 1968 roku. Już w fazie projektowania zakładu przewidywano, że jego głównym zadaniem będzie produkcja betonu komórkowego, dlatego przez cały okres swej działalności firma znajduje się w czołówce podmiotów specjalizujących się w produkcji betonu komórkowego.
Od 30 czerwca 1992 roku przedsiębiorstwo funkcjonuje jako firma prywatna, której udziałowcami w momencie tworzenia byli w 100 % pracownicy firmy.
Nowa forma prawna zapoczątkowała okres dynamicznego rozwoju. O jego skali może świadczyć fakt, że w ciągu ostatnich 8 lat zarząd przeznaczył na inwestycje ponad 10 mln. zł. Udało się m. in. dokonać modernizacji i komputeryzacji ciągów technologicznych, rozpocząć działalność handlową, opracować i wprowadzić do produkcji nowe wyroby, zmienić sposób zarządzania i organizacji firmy.
Szczególną uwagę poświęcono problemowi ochrony środowiska. W zakładzie uruchomiono m. in. oczyszczalnię ścieków, instalację odsiarczania spalin i zamknięty obieg wody technologicznej.
Od 1998 roku Prefbet Śniadowo produkuje własny, tani i technologicznie prosty system budowy domu z betonu komórkowego, oparty na unikalnej metodzie profilowania elementów. O jego jakości świadczyć mogą liczne nagrody i wyróżnienia, wśród których znajduje się m. in. przyznana w 1999 roku Nagroda Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast.
Najbliższe lata przyniosą kolejne inwestycje, dzięki którym zakład zamierza utrzymać swą dominującą pozycję na rynku. Najważniejszymi zadaniami stojącymi przed załogą i Zarządem przedsiębiorstwa są: doskonalenie Systemu Śniadowo, jakości obsługi odbiorców i logistyki dostaw oraz pozyskiwanie nowych rynków zbytu, w tym także zagranicznych.
AGRO-ROLNIK:
Przedsiębiorstwo Zaopatrzenia Rolniczego(Sklep, Stacja Paliw).
[edytuj] Budowle, Zabytki
- Kościół pw. Wniebowzięcia NMP, zbudowany w 1912r.,
- głaz granitowy z herbem Śniadowa - Ślepowronem, postawiony w połowie lat 90 XX wieku,
- pomnik Papieża Jana Pawła II, odsłonięty 16 października 2005r.,
- cmentarz parafialny.
Zobacz też: Śniadowo
