Środek zabezpieczający

Z Wikipedii

Środek zabezpieczający stosuje się zamiast kary wobec sprawcy czynu zabronionego, który nie podlega odpowiedzialności karnej z powodu niepoczytalności lub znikomej społecznej szkodliwości czynu, albo jeśli orzeczenie kary byłoby oczywiście niecelowe z uwagi na zaburzenia psychiczne, które wpłynęły na popełnienie przez niego przestępstwa. Celem środków zabezpieczających jest ochrona społeczeństwa przed zachowaniami osób, które w sposób niezawiniony zagrażają porządkowi prawnemu. Orzekając środek zabezpieczający sąd nie określa terminu jego obowiązywania. Środek podlega uchyleniu, jeśli tylko ustaje przyczyna jego stosowania. W skrajnych sytuacjach może więc być wykonywany do końca życia sprawcy.

Wyróżnia się następujące rodzaje środków zabezpieczających:

[edytuj] Srodki izolacyjno-lecznicze

• umieszczenie w zamkniętym zakładzie psychiatrycznym,
• umieszczenie w zakładzie karnym, w którym stosuje się szczególne środki lecznicze lub rehabilitacyjne,
• umieszczenie w zakładzie zamkniętym lub skierowanie na leczenie ambulatoryjne po odbyciu kary,
• umieszczenie w zamkniętym zakładzie leczenia odwykowego,
• skierowanie na leczenie ambulatoryjne lub na rehabilitację do odpowiedniej placówki połączone z oddaniem pod dozór kuratora.

[edytuj] Środki administracyjne

• zakaz zajmowania określonego stanowiska, wykonywania określonego zawodu lub prowadzenia określonej działalności gospodarczej,
• zakaz prowadzenia działalności związanej z wychowaniem, leczeniem, edukacją małoletnich lub opieką nad nimi,
• obowiązek powstrzymania się od przebywania w określonych środowiskach lub miejscach,
• zakaz kontaktowania się z określonymi osobami lub zakaz opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu,
• zakaz prowadzenia pojazdów,
• przepadek.

W prawie wykroczeń tytułem środka zabezpieczającego można orzec jedynie przepadek przedmiotów służących lub przeznaczonych do popełnienia wykroczenia, albo bezpośrednio z niego pochodzących.