Św. Jan (Męczennik)
Z Wikipedii
Św. Jan z Wenecji (ok. 940 – 10/11 listopada 1003 r.) – mnich benedyktyński pochodzący z możnego rodu weneckiego. Wraz ze swoim przyjacielem Piotrem Orseolo, dożą weneckim, wstąpił do klasztoru w Cuxa koło Perpignan (płd. Francja), gdzie prawdopodobnie poznał św. Romualda i jego idee ascezy. Przebywał w klasztorze benedyktyńskim na Monte Cassino. Wraz z Benedyktem z Benewentu i Romualdem udał się do Pereum koło Rawenny, skąd wraz z Benedyktem i Barnabą w 1001 r. udał się do Polski, gdzie osiadł w eremie w Międzyrzeczu, by propagować idee życia zakonnego wśród Polaków i prowadzić misje wśród Pomorzan i Wieletów. Zamordowany z powodów rabunkowych w nocy z 10 na 11 listopada 1003 r. wraz z innymi mnichami (Pięciu Braci Męczenników).
