Ademar z Chabannes
Z Wikipedii
Ademar z Chabannes (ur. około 988, zm. 1034 w Jerozolimie - francuski mnich i dziejopis. Od roku 1010 mnich w klasztorze St-Cybard w Angoulème.
Znany przede wszystkim jako autor powstałej etapami w latach 1025-1029 "Kroniki". Jednak jego główna twórczość miała służyć uzasadnieniu apostolstwa św. Martiala (zm. III w.). Starał się znaleźć argumenty pozwalające uznać go za równego Apostołom. Aby osiągnąć swój cel posunął się do sprokurowania kilku fałszerstw.
W księdze III, rozdz. 31 znajdują się ważne dla najstarszych dziejów Polski zapiski o Bolesławie Chrobrym i św. Brunonie z Kwerfurtu. Według informacji Ademara, Bolesław towarzyszył Ottonowi III w jego drodze powrotnej z Gniezna aż do Akwizgranu, gdzie polski władca miał otrzymać złoty tron Karola Wielkiego, którego grób Otto III w tym samym czasie kazał otworzyć. Do niedawna wiadomości te były uznawane za niewiarygodne, gdyż ta partia tekstu "Kroniki", uchodziła w przeważającej opinii historyków, za późny, bo XII-wieczny dodatek nieznanego interpelatora "Kroniki". Dzięki odkryciu rękopisu, będącego autografem Ademara, a zawierającego fragment tej ostatnie odautorskiej redakcji "Kroniki", jej autentyczność została potwierdzona.
[edytuj] Literatura
- podstawowe wydanie tekstu: Ademari Cabannensis Chronicon, ed.P. Bourgain, Brepols Publishers, Turnhout 1999.
