Agonistyka
Z Wikipedii
Agonistyka – sztuka walki, w antycznej Grecji wszelka rywalizacja w sporcie lub w sztuce. Pochodzi od greckiego agonistikós (nadający się do walki; kłótliwy).
Agon (gr.) walka, rywalizacja i współzawodnictwo zarówno w sferze fizycznej, jak i intelektualnej.
Termin użyty przez Friedricha Nietzsche Friedrich Nietzsche w dziele "Zmierzch Bożyszcz" (Problem Sokratesa, p.8). W tej części rozprawy, poddaje rozważaniu, a finalnie krytyce, sokratesowską dialektykę (wg. definicji Wikipedia - znaczenie nr 1 dialektyka). Nietzsche porównuje dialektykę do nowego rodzaju "agonu", walki zapaśniczej dla wytwornych kręgów ateńskich, którą rozpropagował i której pierwszym mistrzem był Sokrates. Jednak w ocenie kontrybucji Sokratesa do rozwoju intelektualnego ateńczyków, Nietzsche pozostaje daleki od pozytywów. I tym razem przewartościowuje ogólnie przyjęte wartości i dowodzi, że Socrates, "monstrum in animo"*, poprzez dialektykę zyskał możliwość kompromitacji "wyższych stanem", zadaje pytanie, czy aby "agon" jakim jest dialektyka, nie jest jedynie przejawem rewolty motłochu".
- 'monstrum in animo' (łac.) potwór w duszy
(Źródło: "Zmierzch Bożyszcz", Nietzsche, F., Wydawnictwo Zielona Sowa, Kraków 2005)
