Anastazy Pankiewicz
Z Wikipedii
Anastazy Pankiewicz, imię chrzestne Jakub (ur. 9 lipca 1882 w Nagórzanach koło Sanoka, zm. 20 maja 1942 w Dachau), polski duchowny katolicki, bernardyn, błogosławiony Kościoła katolickiego.
Był synem Tomasza (rolnika) i Tekli z domu Lenio, uczęszczał do szkoły podstawowej w Nowotańcu (gdzie mieściła się siedziba rodzinnej parafii), później do gimnazjum w Sanoku i Lwowie (do 1899). W 1900 wstąpił do zakonu braci mniejszych (bernardynów). Święcenia kapłańskie przyjął w 1906, ukończył również studia teologiczne; pracował w klasztorze w Wieliczce, piastował również urząd kustosza Konwentu Krakowskiego, pełnił m.in. funkcję magistra nowicjatu zjednoczonej prowincji bernardyńsko-reformackiej we Włocławku (od 1908, z nominacji prowincjała Daniela Magońskiego). W latach 1932-1939 z pomocą licznych sponsorów kierował budową klasztoru w Łodzi i Ogólnokształcącego Gimnazjum Męskiego. W 1937 powołał do życia zgromadzenie sióstr Antonianek od Chrystusa Króla.
6 października 1941 podczas masowych aresztowań księży na terenie Łodzi i okolic, został aresztowany i wywieziony do przejściowego obozu w Konstantynowie Łódzkim. 30 października t.r. wraz z innymi więźniami konstantynowskiego obozu został przewieziony do obozu koncentracyjnego w Dachau. Zmarł męczeńską śmiercią 20 maja 1942. Bezpośrednia przyczyną jego śmierci było połamanie mu przez Niemców rąk i nóg aż do wykrwawienia. W Zmarłym stracił Zakon jednego z najwybitniejszych swych członków i kapłanów, albowiem O. Anastazy należał do kaznodziei misyjnych oraz był wybitnym administratorem. W czerwcu 1999 został ogłoszony przez Jana Pawła II błogosławionym (w gronie 108 polskich męczenników II wojny światowej).
[edytuj] Linki zewnętrzne
- sylwetka
- Katolickie Liceum Ogólnokształcące i Gimnazjum OO. Bernardynów im bł. Anastazego Pankiewicza
