Andriej Kanczelskis

Andriej Antanasowicz Kanczelskis (ros. Андрей Антанасович Канчельскис, ur. 23 stycznia 1969 w Kirowogradzie w Ukraińskiej SRR), ukraiński piłkarz litewskiego pochodzenia, występujący na pozycji pomocnika, przyjął rosyjskie obywatelstwo i reprezentował ten kraj, w sezonie 2006 występuje w klubie Rosyjskiej Premier Ligi Kryliach Sowietow Samara.

[edytuj] Kariera klubowa

Kanczelskis rozpoczynał swoją karierę klubową w Dynamie Kijów w 1988 roku. W 1990 przeniósł się do Szachtara Donieck. Jego postępy w lidze radzieckiej przyczyniły się do zaskakującego transferu do Manchesteru United w 1991 roku. 11 maja 1991 Kanczelskis zadebiutował w MU w meczu przeciwko Crystal Palace. Wraz z zespołem zdobył dwa razy mistrzostwo Premiership (w 1993 i 1994) oraz Puchar Anglii w 1994 roku. W 1994 wystąpił również w finale Pucharu Ligi, jednak po zagraniu ręką został usunięty z boiska, a Manchester United przegrał z Aston Villą. Kanczelskis rozegrał dla United 158 meczów i zdobył 36 bramek.

W 1995 Kanczelskis został sprzedany do zespołu zdobywcy Pucharu Anglii Evertonu. W swoim pierwszym sezonie zdobył 16 goli i był jednym z najlepszych skrzydłowych w całej Europie. Szybko zyskał szacunek fanów Evertonu, głównie dzięki dwóm bramkom zdobytym na Anfield Road w meczu przeciwko Liverpoolowi. Wraz z zespołem zajął wysokie, 6. miejsce w Premiership, jednak w kolejnym sezonie już nie zachwycał i został sprzdany za 8 mln funtów do Fiorentiny Florencja. W latach późniejszych nie nawiązywał już do dawnej formy z okresu gry w Manchesterze United i Evertonie. Jego kolejnymi klubami były: Glasgow Rangers, Manchester City, pownownie Rangers, Southampton FC, saudyjski Al-Hilal Rijad oraz zespoły rosyjskie Saturn Ramienskoje i Krylia Sowietow Samara.

Kanczelskis reprezentował od 1988 roku Związek Radziecki. W reprezentacji tego kraju rozegrał 23 mecze i zdobył 3 bramki. Mimo swojego litewskiego pochodzenia i wychowania się na Ukrainie zdecydował się na reprezentowanie Rosji. Z powodu bojkotu trenera Pawła Sadyrina ominęły go finały Mistrzostw Świata 1994, wystąpił zaś na Euro 1992 oraz Euro 1996. Ogółem rozegrał dla reprezentacji Rosji 36 meczów i zdobył 5 bramek.

1 Charin • 2 Czernyszow • 3 Cchadadze • 4 Cwejba • 5 Kuzniecow • 6 Szalimow • 7 Michajliczenko • 8 Kanczelskis • 9 Alejnikow • 10 Dobrowolski • 11 Juran • 12 Czerczesow • 13 Kiriakow • 14 Ljutyj • 15 Koływanow • 16 Kuzniecow • 17 Korniejew • 18 Onopko • 19 Lediachow • 20 Iwanow • trener: Byszowiec