Anthony Barber

Z Wikipedii

Anthony Perrinott Lysberg Barber, baron Barber (ur. 4 lipca 1920, zm. 16 grudnia 2005 w Suffolk), polityk brytyjski, działacz Partii Konserwatywnej, członek rządu brytyjskiego i Izby Lordów.

Był bratem Neila Barbera, dziennikarza i pisarza. Służył wojskowo w czasie II wojny światowej, m.in. jako pilot RAF; trafił do niewoli niemieckiej, skąd za pośrednictwem Czerwonego Krzyża podjął studia prawnicze. Dyplom obronił po wojnie na Oxfordzie.

W 1950 ubiegał się po raz pierwszy o mandat w Izba Gmin z okręgu Doncaster, ale przegrał wybory; został deputowanym rok później w przyspieszonych wyborach. Od października 1963 do października 1964 pełnił funkcję ministra zdrowia w rządzie sir Aleca Douglasa-Home. Po porażce konserwatystów w 1964 przez kilka lat pozostawał politykiem opozycyjnym.

W czerwcu 1970 został powołany na stanowisko kanclerza księstwa Lancaster w rządzie Edwarda Heatha; jest to współcześnie stanowisko bardziej tytularne niż polityczne, ale kanclerz wchodzi w skład gabinetu jako de facto minister bez teki. Barber nie pełnił tej funkcji długo; po nagłej śmierci Iaina Macleoda w lipcu 1970 został powołany na stanowisko kanclerza skarbu. Był rzecznikiem liberalizacji systemu bankowego, wprowadził do brytyjskiego systemu podatkowego VAT.

Po porażce konserwatystów w 1974 utracił stanowisko rządowe; w styczniu 1975 został mianowany dożywotnim członkiem Izby Lordów z tytułem barona Barber. Miał również tytuł członka Tajnej Rady. W latach 1974-1987 pełnił funkcję przewodniczącego Standard Chartered Bank. Zmarł w grudniu 2005 w wieku 85 lat.