Błona bębenkowa
Z Wikipedii
Błona bębenkowa (membrana tympani) - błona oddzielająca przewód słuchowy zewnętrzny od ucha środkowego. Fale dźwiękowe wprowadzają błonę bębenkową w drgania, które są następnie przenoszone na młoteczek i dalsze kosteczki słuchowe znajdujące się w jamie bębenkowej.
[edytuj] Uszkodzenia błony bębenkowej
- performacja (ubytek) - uszkodzenie błony bębenkowej, tworzące w niej otwór.
- performacja centralna - uszkodzenie części środkowej błony bębenkowej
- performacja brzeżna - uszkodzenie błony bębenkowej na brzegu. Performacja brzeżna jest groźniejsza od centralnej, gdyż istnieje możliwość wrastania naskórka do wnętrza jamy bębenkowej (tzw. perlakowe zapalenie ucha)
- retrakcja (wyciągnięcie) - wynika z nierównego ciśnienia po obu stronach błony, czego powodem jest niedrożność trąbki słuchowej w wyniku zapalenia. Błona bębenkowa może zacząć przylegać i uszkadzać kosteczki słuchowe.
Błona bębenkowa posiada dość dużą możliwość regeneracji.
[edytuj] Zobacz też
 |
| Małżowina uszna - Przewód słuchowy zewnętrzny (b) z włosami (a) |
|
Narządy zmysłów >> Ucho >> Ucho środkowe |
| Błona bębenkowa (c) - Jama bębenkowa (e) - Kosteczki słuchowe: młoteczek (j), kowadełko (i), strzemiączko (h) - Trąbka słuchowa Eustachiusza (d) |
| Ślimak (f) - Kanały półkoliste (g) - Błędnik błoniasty - Błędnik kostny |
