B53
Z Wikipedii
| B53 | |
 |
|
| Dane podstawowe | |
| Państwo | USA |
| Typ | swobodnie opadająca |
| Przeznaczenie | termojądrowa |
| Historia | |
| Data konstrukcji | 1958 - 1962 |
| Lata produkcji | 1962 - 1965 |
| Użytkowana w latach | 1962 - lata 90. XX wieku |
| Dane techniczne | |
| Długość | 3760 mm |
| Średnica | 1270 mm |
| Rozpiętość | 1800 mm |
| Masa | 4022 kg |
| Równoważnik trotylowy | 9 MT |
| Użytkownicy | |
| USA | |
B53 - amerykańska termojądrowa (wodorowa) bomba lotnicza. Miała największą moc wśród ładunków jądrowych wprowadzonych na uzbrojenie US Air Force.
[edytuj] Historia
Prace nad bombą B53 rozpoczęto w 1958. W 1962 roku została oficjalnie przyjęta do uzbrojenia. Do roku 1965 kiedy zakończono produkcję bomb tego typu wyprodukowano 340 bomb B53. Ich nosicielani były bombowce B-47, B-52 i B-58. B53 była wyposażona w cztery spadochrony (trzy o powierzchni 13 m 2 i jeden o powierzchni 5 2). W przypadku gdy zwolnienie opadania bomby nie było konieczne spadochrony były odstrzeliwane pirotechnicznie po zrzucie.
Zastosowany w bombie uranowy ładunek W58 był identyczny jak w międzykontynentalnym pocisku balistycznym LGM-25 Titan II.
W latach 80. liczba bomb B53 zaczęła spadać. W 1987 roku pozostało ich 25. Ostatecznie zostały zastąpione przez bomby B83 w latach 90.
[edytuj] Bibliografia
1. Andrzej Kiński, Amerykańskie bomby atomowe, Nowa Technika Wojskowa 10/95. ISSN 1230-1655
