Babaj Wielki
Z Wikipedii
Babaj Wielki (ur. ok. 551, zm. 628), jeden z doktorów kościoła nestoriańskiego (Asyryjskiego Kościoła Wschodu). Występował jako nieoficjalna głowa swojego Kościoła, odnowił asyryjski ruch monastyczny i usystematyzował jego chrystologię.
[edytuj] Życie
Urodził się w Beth Ainata w Beth Zabdai. Jego rodzice byli zamożni i dlatego otrzymał wstępną edukację w zakresie ksiąg perskich. Naukę kontynuował później w szkole chrześcijańskiej w Nisibis pod kierunkiem Abrahama z Beth Rabban. Około roku 571, kiedy orygenista Henana z Adiabene został nowym kierownikiem, a Abraham Wielki z Kashkar założył nowy klasztor Górze Izla powyżej Nisibis, przez pewien okres nauczał w Xenodocheio w Nisibis. Wstąpił potem do tego nowego klasztoru. Kiedy zmarł Abraham w 588 Babaj opuścił klasztor i założył inny, a także szkołę w swoim rodzinnym Beth Zabdai. W 604 Babaj został trzecim z kolei opatem klasztoru Abrahama na Górze Izla.
Abraham Wielki rozpoczął ruch reformy monastycznej, który kontynuowali Babai i inni jego uczniowie. Od Bar Sauma i Synodu w Beth Lapat mnisi i zakonnice byli zachęcani do związków małżeńskich. Kiedy Babaj wrócił na Górę Izla w 604, wydalił mnichów żyjących z kobietami i wymusił ścisłą dyscyplinę, akcentując głębokie życie w modlitwie oraz samotność. Wynikiem tego był masowy exodus, nie tylko żonatych mnichów, jednakże Kościół Asyryjski pozostał przy Babaju.
W 604 Katolikos asyryjski Sabrisho zmarł i musiał zostać wybrany nowy katolikos. Synod odrzucił kandydaturę króla Chosroesa II i zamiast tego wybrał Grzegorza. Kiedy zmarł Grzegorz w 608-609 królewski medyk Gabriel z Shiggar zasugerował wybranie Henana z Adiabene lub jednego z młodszych katolikosów. Cały Kościół był tym zbulwersowany, ale do swojej śmierci w 628 król nie pozwolił na samodzielny wybór katolikosa.
Aby obejść królewski zakaz, Babaj Wielki został mianowany 'wizytatorem klasztorów' północy, i kierował Kościołem we współpracy z archidiakonem Mar Aba. To nowe stanowisko pozwoliło mu zbadać ortodoksyjność klasztorów i wzmocnić dyscyplinę na północy Mezopotamii, nawet wbrew okazjonalnemu oporowi.
Babaj Wielki oraz Mar Aba administrowali Kościołem Nestoriańskim przez 17 lat aż do zamordowania Chosroesa II w 628. Po tym wydarzeniu Babai został wybrany na nowego katolikosa, ale odmówił przyjęcia tej funkcji. Wkrótce potem zmarł w celi klasztornej w wieku 75 lub 77 lat.
