Bariera niepłodności
Z Wikipedii
Bariera niepłodności to, w biologii i teorii ewolucji, przeszkoda uniemożliwiająca płciową międzygatunkową wymiane informacji genetycznej, która wynika z nadprogowej odmienności genomów.
Typowo może to być różna liczba chromosomów lub komplikacje procesu mejozy przy wytwarzaniu komórek rozrodczych, gamet.
Płciowa izolacja powstaje wskutek nagromadzenia się mutacji w rozdzielonych pulach genowych podgatunków.
Okres powstawania bariery płciowej zależy szybkości rozmnażania i szybkości mutagenezy.
W przypadku wilka i szakala po milionie lat separacji krzyżówki dają płodne potomstwo. Najwolniej ze ssaków rozmnaża się człowiek, należy więc spodziewać się, że powstanie bariery niepłodności u człowieka wymaga najwięcej czasu. Niedawne badania genetyczne potwierdziły, że rozdzielanie się linii rodowych człowieka i szympansa trwało bardzo długo - ponad milion lat [1]
W wyjątkowych przypadkach możliwy jest przepływ informacji genetycznej w poprzek bariery niepłodności.
