Biała dziura
Z Wikipedii
Biała dziura – hipotetyczne przeciwstawienie czarnej dziurze. Według teorii biała dziura miałaby być obszarem gdzie zarówno energia, jaki i materia wypływają z osobliwości. Dotychczasowe badania nie dały odpowiedzi na istnienie białych dziur, choć niektórzy badacze uważają, że powstanie Wszechświata, czyli Wielki Wybuch mógł być w istocie przykładem takiego zjawiska.
Po odkryciu kwazarów zasugerowano, że gwałtowne emitowanie energii związane z tymi obiektami może być efektem działania białej dziury. Pomimo wielu rozważań teoretycznych większość astronomów nie traktowała teorii poważnie. Podstawową wadą wszelkich dotychczas wymyślonych modeli białych dziur jest to, że w obszarze dookoła dziury powinno powstać bardzo silne pole grawitacyjne). Obliczenia sugerują, że gdy cokolwiek spada w białą dziurę otrzymywać powinno ogromny zastrzyk energii i wykazywać bardzo wyraźne przesunięcie ku niebieskiemiu, dusząc w ten sposób osobliwość w obszarze nazywanym niebieską warstwą, szybko przechodzącą w czarną dziurę. Problem ten można obejść zakładając że w warunkach ziemskiej grawitacjii nie występują procesy, które mogą zachodzić przy supergęstościach takich jak w pobliżu osobliwości.
Jako pierwszy zagadnienie to poprawnie opracował Fred Hoyle.
Warto również wspomnieć, że według niektórych astronomów i naukowców białe dziury mogą być końcem czarnych dziur, a łączący je korytarz mógbły umożliwić podróże w czasie i przestrzeni.
