Bitwa nad Piawą
Z Wikipedii
| Bitwa nad Piawą I wojna światowa |
|||||||||||||
| Data | 15-22 VI 1918 | ||||||||||||
| Miejsce | rzeka Piave (NE Włochy) | ||||||||||||
| Wynik | decydujące zwycięstwo aliantów | ||||||||||||
| Terytorium | Wenecja Euganejska | ||||||||||||
|
|||||||||||||
Bitwa nad Piawą (wł. Battaglia del solstizio (Bitwa przesilenia), Battaglia di Mezzo Giugno (Bitwa "połowy czerwca")).
Włosi zostali odrzuceni na linie obronne w pobliżu Wenecji nad rzeką Piawą (do tej pory armia włoska straciła 600 tys. ludzi). W listopadzie 1917 r. na froncie włoskim zaczęli się pojawiać Francuzi i Brytyjczycy. Na wiosnę 1918 r. Niemcy wycofali swoje oddziały, aby użyć je w ofensywie wiosennej.
Bitwa nad Piawą rozpoczęła się austriackimi atakami pozorującymi w pobliżu przełęczy Tonale, które z łatwością zostały odparte. Cele ofensywy wojsk cesarskich zostały zdradzone dowództwu włoskiemu przez dezerterów austriackich, wykorzystując te informacje Włosi skoncentrowali na kierunku uderzenia dwie armie. Na innym odcinku natarcia Austriacy pod dowództwem Svetozara Boroevića von Bojny odnieśli większe sukcesy, ale zostali odcięci od linii zaopatrzeniowych przez lotnictwo alianckie, ponadto w miejscu tym pojawiły się posiłki włoskie.
