Bitwa o Witkową Górę
Z Wikipedii
Bitwa o Witkową Górę miała miejsce 14 lipca 1420 roku podczas wojen husyckich.
Bitwa stoczona została przez oblegające Pragę wojsko króla niemieckiego Zygmunta Luksemburczyka z armią husycką dowodzoną przez Jana Žižkę. Miejscem bitwy była Witkowa Góra, leżąca w tamtych czasach w pobliżu stolicy Czech (dziś już w granicach administracyjnych Pragi, w dzielnicy Žižkov), a walki toczyły się w znacznej mierze na terenie winnicy założonej przez ojca Zygmunta Luksemburczyka cesarza niemieckiego Karola IV.
Spis treści |
[edytuj] Wstęp
1 marca 1420 roku papież Marcin V ogłosił bullę, w której nakazał Zygmuntowi Luksemburczykowi i znajdującym się w sąsiedztwie Czech władcom zorganizowanie krucjaty przeciwko zwolennikom poglądów Jana Husa, Johna Wycliffe'a i innym heretykom. Dwa tygodnie później, 15 marca 1420 roku, Zygmunt Luksemburczyk nakazał stracenie Jana Krásy, zwolennika husytyzmu i przywódcy powstania we Wrocławiu, które miało miejsce w 1418 roku. Dwa dni po wykonanym wyroku, 17 marca 1420 roku, legat papieski Ferdinand de Palacios w tym samym Wrocławiu opublikował ogłoszoną 1 marca papieską bullę. Wydarzenia te ostatecznie przekonały Utrakwistów, stanowiących umiarkowaną frakcję Husytyzmu, że jakiekolwiek porozumienie jest niemożliwe. Postanowili więc połączyć swe siły z Taborytami i wspólnie przygotować się do walki ze spodziewanym najazdem wojsk Zygmunta Luksemburczyka.
Podczas gdy armia Luksemburczyka koncentrowała się w Świdnicy, wojska Taborytów zniszczyły 4 kwietnia 1420 roku siły katolickie w Mladá Vožice, a 7 kwietnia Taboryci dowodzeni przez Mikołaja Husa zdobyli Sedlice, a następnie Písek, zamek Rábí, Strakonice i Prachatice. W końcu kwietnia armia króla niemieckiego przekroczyła czeską granicę i na początku maja zdobyła Hradec Králové. Dowodzący czeskimi przeciwnikami Husytyzmu Čeněk z Wartenbergu obległ 7 maja Hradčany.
[edytuj] Walki o Benešov i koło Kutná Hora
Wojska katolickie w sile 400 piechoty i rycerzy, dowodzone przez Piotra ze Sternberga próbowały bronić Benešova przed Taborytami, jednak zostały rozbite, a miasto spalone. Oddziały Taborytów zaatakował pod Kutná Hora Janek z Chtěnic i Pippo Spano (Filippo Scolari), jednak bez powodzenia. Wojska Taborytów 22 maja 1420 roku wkroczyły do Pragi. Jan Žižka natomiast zniszczył kolumnę wojsk katolickich, której zadaniem była osłona zaopatrzenia idącego do Hradczan i Wyszehradu. W międzyczasie armia katolicka zdobyła Slaný, Louny i Mělník.
[edytuj] Oblężenie Pragi i bitwa
12 czerwca 1420 roku rozpoczęło się oblężenie Pragi, bronionej przez 9000 żołnierzy. Według kronikarzy oblegająca Pragę armia katolicka liczyła 100-200 tysięcy żołnierzy. Natomiast zdaniem historyków armia ta była mniejsza, ale i tak jej liczebność oceniana na 50-100 tysięcy żołnierzy była niezwykle imponująca jak na owe czasy. Jednym z najważniejszych punktów była znajdująca się w pobliżu Pragi Witkowa Góra, a znajdujące się na niej fortyfikacje zabezpieczały drogi zaopatrzenia dla obleganych i jednocześnie utrudniały zaopatrzenie armii oblężniczej. Fortyfikacje te zbudowane były z drewna wzmocnionego kamieniem i gliną, a dodatkowym zabezpieczeniem były fosy. Na południowej części wzgórza znajdowała się wieża, północna część natomiast była zabezpieczona dzięki skalistemu stromemu podejściu. Fortyfikacje Witkowej Góry bronione być miały przez 26 mężczyzn i 3 kobiety, jednak zdaniem J.Durdika prawdopodobnie było w tych umocnieniach około 60 żołnierzy.
Dla zdobycia Pragi konieczne było opanowanie Witkowej Góry, toteż 13 lipca jazda armii katolickiej przeprawiła się przez Wełtawę i ruszyła do ataku. Następnego dnia, 14 lipca, przybyła z odsieczą husycka armia dowodzona przez Jana Žižkę i uderzyła na armię oblężniczą. Większość husyckich żołnierzy uzbrojona była w cepy bojowe i broń palną. W międzyczasie Žižka podesłał obrońcom Witkowej Góry pomoc w postaci 50 strzelców. Po ciężkiej walce zwycięstwo odniosły wojska husyckie. Armia katolicka straciła 300 rycerzy i nieznaną ilość innych rodzajów wojsk. Choć pokonana, wciąż była potężna, dlatego nie wycofała się z Czech, a jedynie do Kutná Hora, gdzie zamierzała kontynuować działania wojenne.
Po bitwie Witkowa Góra na cześć wodza zwycięskiej armii husyckiej otrzymała nazwę Žižkov, i tak też nazywa się dzisiejsza dzielnica Pragi obejmująca teren dawnej bitwy.
[edytuj] Literatura
- Piotr Marczak, "Wojny Husyckie", strona 61-67, Wydawca "Egros", Warszawa
