Bitwa pod Domanicami
Z Wikipedii
Bitwa pod Domanicami - 10 kwietnia 1831 roku pod Domanicami stoczyły zwycięską bitwę wojska polskie z rosyjskimi. Dowódcą polskich oddziałów był generał Ludwik Kicki, wspomagany przez płk Michała Mycielskiego i baterię konną Józefa Bema.
[edytuj] Tło historyczne
Bitwa domanicka to część ofensywy wiosennej wojsk polskich, która miała doprowadzić do rozbicia korpusu generała Rosena.
[edytuj] Przebieg bitwy
2 pułk ułanów, wyprzedzający kolumnę piechoty Prądzyńskiego, szarżując rozbił trzykrotnie liczebniejsze oddziały brygady huzarów rosyjskich - tylną straż generała Rosena. Atak nastąpił tak szybko i niespodziewanie, że kawaleria rosyjska nie zdążyła zmienić szyku odwrotowego na obronny. Znacznie ułatwiło to zadanie Polakom. Rosjanie stracili dwustu zabitych i rannych oraz 250 jeńców.
[edytuj] Konsekwencje
Kilka godzin później Prądzyński dogonił główne siły Rosena - odbyła się bitwa pod Iganiami.