Bitwa pod Pratteln
Z Wikipedii
Bitwa pod Pratteln (26 sierpnia 1444 r.) miała miejsce podczas szwajcarskiej wojny domowej (1436-1450 r.).
Po obu stronach konfliktu stanęli landgrafowie Zurychu i miast związkowych. 20 czerwca 1444 r. rozpoczęło się oblężenie Zurychu przez 20-tysięczne wojsko związkowe. Obroną miasta kierowali specjaliści habsburscy, natomiast oblegający nie posiadali zbyt wiele doświadczenia w zdobywaniu twierdz. Król Fryderyk III Habsburg zwrócił się z prośbą o pomoc do króla Francji Karola VII dysponującego sporą liczbą wojska najemnego. Ten przesłał do Szwajcarii pod 40-tysięczną armię, która dotarła w okolice Bazylei z zamiarem jej zdobycia. Na wiadomość o nadejściu wojska króla Francji w okolice miejscowości Muttenz oraz Pratteln, Szwajcarzy w liczbie 1300 przeważnie młodych żołnierzy wyruszyli z obozu pod Farnsburgiem naprzeciwko wroga. W nocy 25 sierpnia dołączyła do nich grupa 200 Bazylejczyków, która oczekiwała na Szwajcarów w okolicy Liestal. Rankiem następnego dnia cała grupa natknęła się na przednią straż wojsk przeciwnika.
26 sierpnia doszło do bitwy pod Pratteln, w której Szwajcarzy rozbili pierwszą linię wojsk nieprzyjacielskich i zmusili je do ucieczki przez rzekę Birs. Podczas pościgu natknęli się jednak na główne siły wroga i zmuszeni zostali do stoczenia bitwy z kawalerią francuską, która zmusiła ich do odwrotu. Szwajcarzy schronili się w miejscowości St. Jacob, gdzie zostali wybici co do jednego żołnierza. Zginęło 1500 Szwajcarów, którzy odrzucili propozycje poddania się i do ostatniego żołnierza zażarcie odpierali ataki zabijając wielu Francuzów. Klęska związkowców powitana została w Zurychu biciem w dzwony, nie miała jednak większego wpływu na przebieg wojny domowej.
