Bitwa pod Trenton
Z Wikipedii
| Bitwa pod Trenton rewolucja amerykańska |
|||||||||||||||||
| Data | 26 grudnia 1776 | ||||||||||||||||
| Miejsce | Trenton | ||||||||||||||||
| Wynik | druzgocące zwycięstwo amerykańskie | ||||||||||||||||
| Terytorium | New Jersey, Stany Zjednoczone | ||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||
Bitwa pod Trenton rozegrała się 26 grudnia 1776 roku w czasie kampanii w New Jersey, podczas amerykańskiej wojny o niepodległość.
[edytuj] Wstęp
Ostatnie miesiące 1776 roku były dla George'a Washingtona i Armii Kontynentalnej okropne. Upadek fortów Washington i Lee zmusił go do ucieczki w poprzek New Jersey przed armią Lorda Cornwallisa. Wczesnym grudniem udało mu się przekroczyć rzekę Delaware i przejść do Pensylwanii. Rebelianci spalili wszelkie łodzie tak, że Brytyjczycy nie mogli ruszyć w dalszy pościg zanim na rzece nie powstałaby skorupa lodowa. Armia Washingtona straciła większość ludzi z powodu chorób, dezercji i zakończenia okresu służby. Gdy zbliżały się święta, amerykańscy zwiadowcy w New Jersey schwytali Lojalistę Johna Honaymana i doprowadzili go na przesłuchanie do Washingtona. W rzeczywistości był on amerykańskim szpiegiem. Poinformował on Waszyngtona o tym, że brytyjskie armie powróciły na leża zimowe do Nowego Jorku i na Staten Island. Kilka pozycji w New Jersey zaś było obsadzonych przez heskich najemników. Honeyman powrócił do Trenton, gdzie poinformował pułkownika Johanna Gottlieba Ralla, że Amerykanie są kompletnie zdemoralizowani i są niezdolni do przeprowadzenia ataku. Decyzja Waszyngtona, aby uderzyć na nieprzyjacielskie pozycje w New Jersey była motywowana dwoma elementami: - danie żołnierzom zwycięstwa poprzez niespodziewany atak - obawę o kontynuację odchodzenia z armii kolejnych żołnierzy, którym kończył się okres służby
[edytuj] Bitwa
Wieczorem 25 grudnia wojska rebeliantów zaczęły przekraczać rzekę Delaware i szykować się do uderzenia. Pogoda jednak nie ułatwiała przeprawy. Ciężko załadowane łodzie musiały unikać kry, zaś ciężka burza śnieżna ograniczała widoczność. Część żołnierzy i artylerii nie zdołała przeprawić się przez rzekę i nie uczestniczyła w bitwie. Washington miał nadzieję atakować pod osłoną ciemności, lecz kłopoty przy przekraczaniu rzeki zmusiły go do wstrzymania działań do godziny 8 rano 26 grudnia. Amerykańska akcja została zauważona wcześnie przez Torysa, który napisał ostrzeżenie do pułkownika Ralla. Ten jednak świętował Boże Narodzenie i schował pismo w kieszeń. Rebelianci pod dowództwem Nathanaela Greena i Johna Sullivana otworzyli ogień na miasto i powoli otaczali je. Zaspany Rall wsiadł na konia i próbował zorganizować obronę, lecz został trafiony i zmarł później od ran. W ciągu 90 minut, gdy stało się dla Hesów jasne, że przeciwnik przewyższa ich liczebnie zaś droga odwrotu jest odcięta – skapitulowali oni.
[edytuj] Po bitwie
Niespodziewane zwycięstwo pod Trenton stało się ważne dla Amerykanów z kilku powodów:
- po raz pierwszy ludzie Waszyngtona pokonali wrogą armię regularną w polu przy stratach własnych zaledwie 2 zabitych (i to nie od wrogiego ognia). Hesowie stracili ponad 100 zabitych i rannych i 900 wziętych do niewoli. Kilkuset Hesów uszło i prawdopodobnie stało się amerykańskimi farmerami. Poza tym Waszyngton zagarnął 6 dział, 40 koni i dużo zapasów, które natychmiast przetransportowano do Pensylwanii.
- zostało utrwalone dowództwo Waszyngtona. Do tej pory coraz większa liczba delegatów na Kongres zaczynała mieć wątpliwości, co do jego zdolności, ale ucichły one, kiedy wiadomości o zwycięstwie dotarły do Baltimore.
- zwycięstwo bardzo zwiększyło ducha bojowego żołnierzy. Nowe pobory zostały rozpisane zaś duża ilość żołnierzy, którym kończył się okres służby zapisała się ponownie. Ten obrót wydarzeń umożliwił Waszyngtonowi wykonanie kolejnego śmiałego ruchu - ataku na Princeton 3 stycznia.
