Bolesław Wallek-Walewski
Z Wikipedii
Bolesław Wallek-Walewski (ur. 23 stycznia 1885 we Lwowie, zm. 9 kwietnia 1944 w Krakowie) — polski kompozytor i dyrygent, wykładowca Konserwatorium Towarzystwa Muzycznego w Krakowie.
Zasłynął jako dyrygent chórów akademickich. Opracowywał kompozycje na wykonanie chóru z orkiestrą. Był obdarzony niewiarygodnym słuchem absolutnym, jego orkiestra stroiła instrumenty na podstawie zaśpiewanego przez niego tonu "a".
Jego najważniejsze kompozycje chóralne to: Rapsod burzowy, Deszcz w słońcu, Bajeczka o myszce, Bajka o Kasi i królewiczu (do słów Lucjana Rydla), Pogrzeb Kazimierza Wielkiego (do słów Stanisława Wyspiańskiego), Giewontowa baśń, Pieśni góralskie, Te Deum, Wesel się Królowo Nieba.
Skomponował też pieśni solowe Dola (1918) i Pomsta Jontkowa (1926, napisane do własnych tekstów) oraz utwory na orkiestrę: Zygmunt August i Barbara, Suita liryczna i gawęda Paweł i Gaweł.
