Boutros Boutros-Ghali

Z Wikipedii

Boutros Boutros-Ghali
Zdjęcie z 1978
Urodzony	14 listopada 1922 Kair, Egipt

Boutros Boutros-Ghali (ur. 14 listopada 1922 w Kairze) - polityk egipski, Sekretarz Generalny ONZ w okresie od 1 stycznia 1992 do 31 grudnia 1996.

Urodził się w rodzinie chrześcijańskiej (kościół koptyjski), z której wywodził się premier Egiptu Boutros Ghali. W 1946 r. ukończył uniwersytet w Kairze, w 1949 uzyskał doktorat z prawa międzynarodowego na uniwersytecie w Paryżu i został mianowany profesorem prawa międzynarodowego i stosunków międzynarodowych na uniwersytecie w Kairze, gdzie pracował do 1977 r. W 1975 r. został prezesem Centrum Studiów Politycznych i Strategicznych uniwersytetu kairskiego, a w 1980 r. prezesem Afrykańskiego Stowarzyszenia Studiów Politycznych. W latach 1954-1955 był stypendystą Fundacji Fullbrigta na uniwersytecie Columbia, pracował też jako w haskiej Akademii Prawa Międzynarodowego i na wydziale prawa uniwersytetu w Paryżu.

W latach 1977-1991 był egipskim ministrem spraw zagranicznych, odgrywając istotną rolę w rozmowach pokojowych między prezydentem Egiptu Anwarem Sadatem i premierem Izraela Menachemem Beginem.

Kadencja Boutrosa-Ghali na stanowisku Sekretarza Generalnego ONZ budziła kontrowersje. Był krytykowany za niepowodzenie w działaniach ONZ na rzecz powstrzymania wojny domowej i ludobójstwa w Rwandzie, w 1994 r., gdzie zginęło ok. 800 tys. ludzi, aczkolwiek pierwotną przyczyną był brak dostatecznego wsparcia ze strony USA. Administracja Clintona, po doświadczeniach z Somalii, oświadczyła, że nie będzie brać udziału w akcjach pokojowych. ONZ nie była także w stanie powstrzymać przedłużającej się wojny domowej w Angoli, w tym samym roku, trwającej już po wyborach w tym kraju.

10 członków Rady Bezpieczeństwa ONZ, w tym trzech członków z Afryki (Egipt, Gwinea-Bissau i Botswana), wystąpiło z rezolucją popierającą następną kadencję Boutrosa-Ghali, do roku 2001, jednak Stany Zjednoczone zawetowały ten wybór, prawdopodobnie wskutek jego poparcia dla Palestyny. Poparcia nie udzieliły mu też Wielka Brytania, Polska, Korea Południowa i Włochy. Chociaż Boutros-Ghali nie był pierwszym sekretarzem, który spotkał się z wetem, był pierwszym, który nie został wybrany na drugą kadencję.

W latach 1997-2002 Boutros-Ghali był sekretarzem generalnym La Francophonie - organizacji krajów strefy języka francuskiego.

Poprzednik Javier Pérez de Cuéllar

Sekretarze Generalni Organizacji Narodów Zjednoczonych 1992-1996

Następca Kofi Annan