Broń myśliwska
Z Wikipedii
Broń myśliwska - broń skonstruowana z zamierzeniem użycia jej do polowań na zwierzęta (jednostkowej eksterminacji).
Ludzie nie wyposażeni przez naturę w broń w postaci szponów czy mocnych zębów musieli nauczyć się wytwarzać narzędzia, a z czasem urządzenia pomocne w chwytaniu zwierząt. Pierwotnie była to prosta broń obuchowa (pałki) oraz miotana (kamienie o zaostrzonych krawędzaich). Z czasem ludzie nauczyli się produkować broń drzewcową (włócznie, dzidy, oszczepy), biała (noże), balistyczna (łuki, kusze). Po wynalezieniu prochu bronią najczęściej używaną w myślistwie stały się sztucery oraz strzelby.
Myśliwska broń palna musi spełniac następujące kryteria:
- przy maksymalnym załadowanoiu mozna z niej oddać najwyżej pięć pojedynczych strzałów
- magazynek broni samopowtarzalnej może zawierać co najwyżej dwa naboje.
[edytuj] Podział broni myśliwskiej
Ze względu na rodzaj naboju:
- śrutowa
- kulowa
- kombinowana
Ze względu na funkcję użytkową i zastosowanie:
- strzelby - z jedną lub najczęściej dwiema gładkimi lufami
- pojedynka jednostrzałowa
- dwulufka (dwururka)
- dubeltówka
- nadlufka (bok)
- śrutówka Darne
- jednolufka powtarzalna (repetier śrutowy)
- jednolufka samopowtarzalna (półautomat śrutowy)
- sztucery - z jedną lub rzadziej dwiema gwintowanymi lufami
- broń kombinowaną - łącząca w jedną całość układ dwóch, trzech lub nawet czterech luf gładkich i gwintowanych
Ze względu na automatykę:
- jednostrzałowa
- powtarzalna
- samopowtarzalna
Ze względu na ładowanie naboju
- myśliwska broń łamana
- jednolufowe strzelby i sztucery, mające zwykle wewnętrzny kurek oraz wyrzutnik strzelonych łusek
- dubeltówki i nadlufki (boki), ekspresy (sztucery podwójne, dubeltowe) oraz kniejówki (broń kombinowana) są wyposażone w dwa lub nieraz jeden spust, wyciąg albo wyrzutnik oraz przyśpiesznik dla strzału kulą
- trójlufki (drylingi), w skład których wchodzą zwykle dwie lufy gładkie i jedna gwintowana. Ich odmianą są ekspres-drylingi z dwiema lufami gwintowanymi i jedną o gładkim przewodzie
- czwórlufki - broń kombinowana, składająca się z dwóch luf gładkich i dwóch luf gwintowanych
- myśliwska broń niełamana
- strzelby z przesuwnym czółenkiem i magazynkiem rurowym na 2 lub 4 naboje; wyrzucenie strzelonej łuski oraz wprowadzenie do komory nabojowej następnego ładunku odbywa się po przesunięciu ręką czółenka do tyłu i następnie do przodu
- sztucery ładowane ręcznie za pomocą ruchomej dźwigni, spełniającej również rolę kabłąka ochraniającego język spustowy: przeładowanie sztucera następuje po ręcznym przemieszczeniu dźwigni w dół i do góry.
- strzelby jednolufowe, repetowane suwliwym zamkiem (obecnie bardzo rzadko spotykane)
- strzelby i sztucery samopowtarzalne, ładujące się automatycznie na skutek wykorzystania siły odrzutu występującej podczas strzału
[edytuj] Źródła
- A. Szyrkowiec, Wszystko o broni myśliwskiej, Warszawa 1993, ISBN 83-11-08222-7
- S.Godlewski, Vademecum myśliwego, Warszawa 2002 , ISBN 83-11-09450-0
