Buczynowa Przełęcz
Z Wikipedii
Buczynowa Przełęcz - przełęcz w bocznej grani Tatr, w grupie Buczynowych Turni, położona na wysokości 2127 m n.p.m., pomiędzy Wielką Buczynową Turnią a Małą Buczynową Turnią. Pierwotnie przez tę wąską i mocno wciętą przełęcz był poprowadzony szlak orlej Perci. Obecnie przechodzi przez żleb poniżej przełęczy (od strony Buczynowej Dolinki).
Pierwsze odnotowane wejścia turystyczne:
- latem - ks. Walenty Gadowski z osobami towarzyszącymi i przewodnikiem Jędrzejem Parą 1900
- zimą - Józef Lesicki, Leon Loria 3 kwietnia 1911.