Cesarzowa Shōtoku
Z Wikipedii
Cesarzowa Kōken (jap. 孝謙天皇) bardziej znana jako cesarzowa Shōtoku (jap. 称徳天皇) panowała dwukrotnie jako 46 i 48 cesarz Japonii.
Urodziła się w 738 roku jako księżniczka Abe, córka cesarza Shōmu. Po raz pierwszy tron cesarski objęła po jego śmierci, w roku 749 jako cesarzowa Kōken. Po sześciu latach abdykowała na korzyść swojego kuzyna - księcia Ōi, który przyjął imię Junnin.
Uleczona przez mnicha buddyjskiego Dōkyō z nieznanej choroby, została mniszką, nie zrezygnowała jednak z aspiracji do władzy. W 764 r. zesłała Junnina na wyspę Awaji, sama zaś ponownie objęła tron jako cesarzowa Shōtoku.
W trakcie drugiego panowania obsypywała Dōkyō tytułami i władzą. Po dziś dzień pamiętana jest właśnie ze względu na domniemany z nim romans.
Zmarła w 770 roku na ospę. Wraz ze śmiercią cesarzowej wygasła linia założona przez cesarza Temmu.
| Poprzednik Shōmu |
 |
Cesarz Japonii 749-758 (pierwszy raz) |
|
Następca Junnin |
| Poprzednik Junnin |
|
Cesarz Japonii 764-770 (drugi raz) |
|
Następca Kōnin |
