Chabno
Z Wikipedii
Chabno (ros. Хабно, Хабне, Хабное) - miasto na Ukrainie w województwie kijowskim nad rzeką Uszą; w czasach sowieckich od 1934 przemianowane na Kaganowicze (ros. Кагановичи), a od 1957 na Poleskoje (ros. Полесское; ukr. Поліське).
Wzmiankowane po raz pierwszy jako wioska w XV wieku. Od 1850 do 1918 siedziba polskiego rodu Horwattów. W XIX wieku miasteczko i znaczny ośrodek przemysłu tkackiego. Zdecydowana przewaga ludności żydowskiej (80% w 1890). W drugiej połowie XIXw i na początku XXw działała tu znana na Ukrainie kapela klezmerska Makonowieckich. W czasie istnienia ZSRR stopniowej zagładzie uległy wszystkie zabytki Chabna: pałac Radziwiłłów z pocz. XIX w., dwie cerkwie (XVIIIw i XIXw) i kościół katolicki (XIXw.). W 1938 otrzymało prawa miejskie. Po katastrofie w Czarnobylu Chabno całkowicie podupadło, gdyż leżało w bezpośrednim sąsiedztwie ewakuowanej strefy czarnobylskiej. W 1999 ludność miasta i okolic została przymusowo wysiedlona, gdyż pomiary radioaktywności zmusiły władze do weryfikacji pierwotnego zasięgu zony niebezpiecznej. W 2005 żyło tam nielegalnie około tuzina starszych mieszkańców.
W Chabnie 21 kwietnia 1922 urodził się Iser Kuperman, siedmiokrotny mistrz świata w warcabach (w latach 1958-1974) i autor podstawowych prac o teorii warcab.
W przysiółku Kabany (ros. Кабаны, Кабани, Кабанив; obecnie Dibrowa, ros. Диброва) koło Chabna w 1893 urodził się jeden z czołowych przywódców ZSRR, współsprawca Wielkiego Głodu na Ukrainie i zbrodni katyńskiej - Łazar Mojsiejewicz Kaganowicz.
