Chirurgia plastyczna
Z Wikipedii
Chirurgia plastyczna (kosmetyczna lub estetyczna) - dziedzina medycyny zajmująca się korektą rzeczywistych lub odczuwanych defektów ciała. Jest podspecjalnością chirurgii. Związana ściśle z chirurgią dziecięcą, neurochirurgią, laryngologią, okulistyką, traumatologią, ortopedią oraz równie ważnymi jak fizjologia, patologia, immunologia, rehabilitacja, psychologia, psychiatria.
[edytuj] Historia
Proste techniki plastyczne były znane już w I w.n.e., polegały na zabiegach z oczyma. W XV w. Heinrich von Pfolspeundt opisał zabieg, w którym odnowił nos psu. Podobno wyciął kawałek skóry z jego ramienia i umieścił w okolicach nosa. Jednak wszystkie tak wczesne techniki były niezbyt skuteczne i mogły zakończyć się skażeniem. W 1827 pierwszy amerykański chirurg plastyczny John Mettauer przeprowadził operację na sobie samym. Nowozelandczyk Sir Harold Gillies wynalazł specjalne zastrzyki, były jednak one daleko od operacji plastycznych, jego praca rozwinęła się podczas II wojny światowej, wraz z kuzynem wymyślili specjalne płomienie do operacji i zastrzyki. Założyli tzw. Klub Królika Doświadczalnego, w którym próbowali tych technik aby zrekonstruować elementy twarzy i ciała u żołnierzy poszkodowanych podczas walk na wojnie.
[edytuj] Zmiany wymagające operacji rekonstrukcyjnych i plastycznych
- nowotwory złośliwe powłok, zwłaszcza skóry twarzy, kończyn
- świeże obrażenia ciała, zwłaszcza głowy, twarzy, kończyn
- głębokie i rozległe oparzenia skóry
- przewlekłe, otwarte, ziarniste ubytki tkanek
- wady wrodzone, zwłaszcza twarzy (rozszczepienie wargi)
- amputacje, oskalpowania, przerwanie ścięgien
- zniekształcenia pochorobowe, pourazowe, pooperacyjne, natury estetycznej
[edytuj] Zobacz też
- Face lifting
- Towarzystwo Chirurgii Estetycznej
