Chwaliszewo (Poznań)
Z Wikipedii
Chwaliszewo - niewielka część Poznania leżąca między Wartą a Garbarami, leżąca w obrębie administracyjnej dzielnicy Stare Miasto.
[edytuj] Historia
Chwaliszewo powstało jako osada na grobli kapitulnej, będącą jedyną drogą łączącą Ostrów Tumski z lewobrzeżnym Poznaniem w XV wieku. W 1444 roku przedstawiciele osady i kapituły poznańskiej niemal w przeddzień bitwy pod Warną otrzymali od króla Władysława przywilej lokacyjny. Powstało miasteczko liczące około 100 mieszkańców i będące własnością kapituły poznańskiej, lokowane na prawie magdeburskim. Miasto miało swoje władze radę, burmistrza i ich siedzibę ratusz, wybudowany przy głównej ulicy. Przed mostem w kierunku katedry znajdowały się dwa kościoły: św. Barbary i św. Wawrzyńca. W mieście znajdował się również szpital. Chwaliszewo posiadało własne cechy, dwa terminy targów w dniu św. Michała i św. Piotra. Chwaliszewscy rzemieślnicy byli konkurencją dla poznańskich. Ponadto dochodziło do sporów o wykorzystanie Warty. Jako odrębne miasto przetrwało do 1800 roku, kiedy to decyzją władz pruskich włączone zostało do miasta Poznania. W 1807 na terenie Chwaliszewa urodził się Karol Libelt, zaś w 1846 doszło tu do jednej z nielicznych potyczek podczas powstania 1846 roku. Zniszczona w dużym stopniu podczas walk w 1945. Odbudowane kamienice nawiązują do zabytkowej zabudowy. Niedawno Chwaliszewo poddano rewitalizacji.
[edytuj] Zabytki
- krzyż z XVIII wieku na skraju dawnego Mostu Chwaliszewskiego, który spinał brzegi nieistniejącego już odgałęzienia Warty
- Kościół pw. Wszystkich Świętych w Poznaniu
- ruiny gazowni zbudowanej w latach 1854-1856
