Ciśnienie filtracyjne
Z Wikipedii
Ciśnienie filtracyjne - ciśnienie będące siłą napędową ruchu (filtracji) płynu ze światła naczynia włosowatego do płynu śródmiąższowego, obliczane jako różnica ciśnień hydrostatycznych krwi (ok. 30 mm Hg) i płynu śródmiąższowego (ok. 3 mm Hg).
W istocie filtracja płynu nie zależy tylko od wspomnianego gradientu ciśnień hydrostatycznych, ponieważ krew (nie płyn śródmiąższowy) zawiera białka zatrzymujące wodę w naczyniu. Lepsza miarą zdolności filtracyjnej jest tzw. efektywne c.f. otrzymywane przez dodatkowe odjęcie ciśnienia onkotycznego białek osocza (ok. 25 mm Hg) od wartości c.f. Wyższe ciśnienie hydrostatyczne w tętnicznym odcinku naczyń włosowatych wiąże się z dodatnią wartością efektywnego c.f. i sprzyja filtracji; przy niższym ciśnieniu hydrostatycznym w żylnym odcinku efektywne c.f. przybiera wartości ujemne, co sprzyja absorpcji płynu do światła naczynia.
Opisane siły określające filtrację (tzw. siły Starlinga), łaczenie z reakcjami naczynioruchowymi w obrębie mikrokrążenia, decydują o wymianie płynu między krwią a tkankami.
