Cielce
Z Wikipedii
Współrzędne: 51°44' N 018°34' E
| Cielce | |
| Województwo | łódzkie |
| Powiat | sieradzki |
| Gmina | Warta |
| Położenie | 51° 44' N 18° 34' E |
| Strefa numeracyjna (do 2005) |
43 |
| Tablice rejestracyjne | ESI |
|
Położenie na mapie Polski
  Cielce
|
|
Cielce – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Warta.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.
[edytuj] Historia
Pierwsza wzmianka o Cielcach pojawiła się w 1386 r. Wieś stanowiła wtedy własność Szreniawitów lub Nałęczów. W 1806 r. Felicjan Otocki herbu Dołęga sprzedał wieś Ignacemu Jabłkowskiemu herbu Wczele. Rozwój wsi nastąpił, gdy przejął ją Józef Jabłkowski (1817-1889), który po ukończeniu prawa i agronomii osiadł w Cielcach w 1839 r. W 1846 r. przeprowadził oczynszowanie chłopów, które polegało na oddaniu zagrody na własność, a ziemi na wieczyste użytkowanie. Założył też nielegalną szkołę dla dzieci chłopskich, do której chodziły również jego własne dzieci. Po modernizacji i powiększeniu majątku do ok. 1600 ha w 1852 r. uruchomił w Cielcach cukrownię, która dotrwała do 1938 r. Wśród innych jego dokonań warto wspomnieć, iż był jednym z inicjatorów wybudowania kolei z Łodzi do Koluszek. Jabłkowscy zmuszeni byli do sprzedaży Cielc w 1879 r. Józef Jabłkowski pozostawił po sobie czternaścioro dzieci (z małżeństwa z Joanną Garczyńską). Jego synowie założyli w Warszawie przy ul. Brackiej (z filią w Wilnie) " Dom Handlowy "Braci Jabłkowskich" (więcej w książce Feliksa Jabłkowskiego Romans ekonomiczny, PAX 1980, ISBN 8320717965). Po Jabłkowskich gospodarował w Cielcach Jan Kraczanowicz, a po nim Jan Karłowski - do 1939 r. Przed I wojną św. w Cielcach funkcjonowała tajna organizacja "Zaranie", po 1918 r. "zaraniowcy" wstąpili do PSL "Wyzwolenie". W czasie następnej wojny funkcjonowała tutaj ZWZ - AK
[edytuj] Zabytki
Pamiątką po Jabłkowskich jest staropolski dwór w Cielcach z pierwszej połowy XIX wieku, zniszczony po 1945 r., wykupiony w 1983 r. przez Mariana Jocza, a odrestaurowany przez jego brata Pawła Jocza - artystę rzeźbiarza osiadłego w Paryżu.
W pobliżu stoi też kaplica podworska zbudowana w 1932 r. pw. św. Teresy; ocalały także niektóre zabudowania cukrowni.
W szkole (przerobiony budynek cukrowni) tablica poświęcona Mikołajowi Kopernikowi.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Mapy i zdjęcia satelitarne:
