Corte Vecchia
Z Wikipedii
Corte Vecchia - jeden z najstarszych zachowanych budynków w Mediolanie, jedna z pierwszych siedzib władcy Mantui Ludovico II z Gonzaga 1412 - 1478) a następnie włoskiego rodu arystokratycznego Sforza.
Corte Vecchia (wł. stara rezydencja) została wybudowana prawdopodobnie w XIV wieku. W jego sąsiedztwie znajdował się późniejszy pałac Castello di San Giorgio. Pałac zbudowano w latach 1395 - 1406, a jego architektem był Bartolino da Novara. W wieku XV za sprawą Ludovico II, pałac został przebudowany z zgodnie z projektem Luca Fancelli i stał się główną siedziba rodu, który przeniósł się z Corte Vecchia. Stara rezydencja stała się budynkiem gościnnym lub chwilowymi rezydencjami znanych rodzin arystokratycznych. Jedną z nich był ród d'Este. W latach 1493 - 1496 w domu tym gościł Leonardo da Vinci, który część pomieszczeń przeznaczył na pracownię. Był wówczas gościem Isabella d'Este, której miał namalować portret. Leonardo nie wykonał pracy i wykonał jedynie szkic Portret Isabelli d'Este Po nim pracownia była zajmowana w latach 1496 - 1506 przez Andrea Mantegna (1431 - 1506) a następnie przez Lorenzo Leonbruno (1489-1537) i Lorenzo Costa (1460-1535).
Obecnie Corte Vecchia jest częścią kompleksu budynków, które w całości składają się na Muzeum Palazzo Ducale, a jego część jest nazwana Apartamentami Isabella.
