Cyprian (biskup)
Z Wikipedii
Cyprian (zm. 25 października 1207) – biskup lubuski od 1198, następnie biskup wrocławski od 1201.
Przed przybyciem do Polski około 1185 był zakonnikiem w klasztorach norbertańskich w Cappenbergu i w Želivie. W 1193 został opatem tegoż konwentu w klasztorze ołbińskim. Biskupem lubuskim prekonizowany 8 kwietnia 1198, ale już 1 marca 1201 został przeniesiony na stolec biskupi we Wrocławiu. Bliski współpracownik książąt śląskich Bolesława Wysokiego i jego syna i następcy Henryka Brodatego, wspierał ich (a zwłaszcza Henryka) w realizacji planów kolonizacyjnych na Śląsku, z którym zawarł nawet umowę w sprawie dogodniejszego płacenia dziesięcin przez kolonistów. W 1201 poparł Henryka w walce ze stryjem Mieszkiem Plątonogim, prosząc jednocześnie o interwencję tak u biskupa krakowskiego Pełki, jak i u arcybiskupa gnieźnieńskiego Henryka Kietlicza, co doprowadziło do ugody między zwaśnionymi książętami. Brał czynny udział w fundacji klasztoru Cysterek w Trzebnicy – nadał im dziesięciny ze Ścinawy i Stobna, a 13 stycznia 1203 uroczyście wprowadził mniszki do dopiero co zbudowanego drewnianego klasztoru. został pierwszym biskupem wrocławskim wybranym przez kapitułę katedralną, a nie bezpośrednio przez księcia. Wybór kapituły został potem zatwierdzony przez papieża.
Tradycja przypisuje mu zlikwidowanie ostatnich miejsc kultu pogańskiego na Śląsku (zwłaszcza na świętej górze koło Jawora). Według lokalnych przekazów jaworskich opisanych w kronice z XVII w. "Annales Jaurani bei Rohinus" z woli Cypriana spalono święty gaj na Górze Bazaltowej położonej 6 km. od miasta Jawor.
Zobacz też
| Poprzednik Arnold II |
 |
Biskup lubuski 1198-1201 |
|
Następca nie znany |
| Poprzednik Jarosław Opolski |
|
Biskup wrocławski 1201-1207 |
|
Następca Wawrzyniec |
